Book Title: Aagam Manjusha 06 Angsuttam Mool 06 Nayadhammkaha
Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar
View full book text
________________
पा०)यवधकच्छ महाहि य अट्ठ कम्मसत्तू झाणेणं उत्तमेणं सुक्केणं अप्पमत्तो पावय वितिमिरमणुत्तरं केवलं नाणं गच्छ य मोक्वं परमपयं सासयं च अयलं हेता परीसहचम अभीओ परीसहोवसम्गाणं धम्मे ते अविग्धं भवउत्तिकट्ट पूणो २ मंगलजय २ सई परंजंति, तते णं से मेहे कुमारे रायगिहस्स नगरस्स मज्झमज्झेणं निग्गच्छति त्ता जेणेव गुणसिलए चेतिए तेणामेष उवागच्छति ना परिससहस्सवाहिणीओ सीयाओ पचोरुभत्ति । २८ा तते णं तम्स मेहस्स कुमारस्म अम्मापियरो मेहं कुमारं पुरओ कटू जेणामेव समणे भगवं महावीरे तेणामेव उवागच्छंति ना समणं भगवं महावीर तिक्खुत्तो आयाहिणं पयादिणं करेंति ता वदति नमसंति त्ता एवं वदासी-एस णं देवाणुप्पिया मेहे कुमारे अम्हें एगे पत्ते इहे कते जाव जीवियाउसासए दिययणदिजणए उंचरपुष्फपिच दाउहे सवणयाए किमंग पुण दरिसणयाए?, से जहा नामए उप्पलेति वा पउमेति वा कुमदेति वा पंके जाए जले संबढिए नोवलिप्पड़ जलरएणं नोबलिंपइ पंकरएण एवामेव मेहे कुमारे कामेसु जाए भोगेसु संबुड्ढे नोवलिप्पति कामरएणं नोवरिप्पति भोगरएण, एस णं देवाणुप्पिया! संसारभउचिगे भीए जम्मणजस्मरणार्ण इच्छइ देवाणुप्पियाणं अंतिए मुंडे भवित्ता आगाराओ अणगारियं पब्वतित्तए, अम्हे णं देवाणुप्पियाणं सिस्सभिक्खं दलयामो, पहिच्छंतुणं देवाणुप्पिया! सिस्सभिक्खं, तते ण से समणे भगवं महावीरे मेहस्स कुमारस्स अम्मापिऊहिं एवं वुत्ते समाणे एयम४ सम्म पडिसुणेति. तते णं से मेहे कुमारे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियाओ उत्तरपुरच्छिम दिसिभागं अवकमति त्ता सयमेव आभरणमछालंकारं ओमुयति. तते णं से मेहकुमारस्स माया हंसलक्खणेणं पडसाढएणं आभरणमडालंकारं पडिच्छति ना हारवारिधारसिंदुवारछिन्नमुत्तावलिपगासात अंमणि विणिम्मुयमाणी २ रोयमाणी २ कंदमाणी२ विलवमाणी २ एवं वदासी-जतियव्यं जाया! घडियव्वं जाया ! परक्कमियच्वं जाया! अस्सि च णं अट्टे नो पमादेयव्यं 'अम्हंपिणं एमेव मग्गे भवउत्तिकट्टु मेहस्स कुमारस्स अम्मापियरो समणं भगवं महावीरं वंदति नमसंति त्ता जामेव दिसिं पाउच्भूता तामेव दिसि पडिगया।२९। तते णं से मेहे कुमारे सयमेव पंचमुट्टिय लोयं करेति ता जेणामेव समणे ३ तेणामेव उवागच्छति ना समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिणं पयाहिणं करति ता वंदति नमसति त्ता एवं वदासी- आलिते णं भंते ! लोए पलित्ते णं भंते ! लोए आलित्तपलिते णं भंते ! लोए जराए मरणेण य. से जहाणामए केई गाहावती आगारंसि सियायमाणंसि जे तत्व भंडे भवति अप्पभा(सा पा०)रे मोहगुरुए तं गहाय आयाए एगतं अबक्कमति एस मे णित्वारिए समाणे पच्छा पुरा (उरस्स पा०) हियाए सुहाए खमाए णिस्मेसाए आणुगामियत्ताए भविस्सति एवामेव ममवि एगे आयाभंडे इट्टे कंते पिए मणुन्ने मणामे एस मे नित्थारिए समाणे संसारवोच्छेयकरे भविस्मति तं इच्छामि गं देवाणुप्पियाहिं सय
आयारगायविणयवेणइयचरणकरणजायामायावत्तियं धम्ममाइक्वियं, तते णं समणे भगवं महावीरे मेहं कमारं सयमेव पवावेति सयमव आयारजाव धम्ममातिक्खइ-एवं देवाणप्पिया! गंतव्वं चिट्टितव्वं णिसीयव्वं तुट्टियब्वं भजियवं भासियवं एवं उट्टाए उट्टाय पाणेहि भतहिं जीवहिं सत्तेहि संजमेणं संजमितव्यं अस्सि च ण अहणा पमादेयव्य, तत णं से मेहे कुमार समणस्स भगवआ महावीरस्स अतिए इमं एयारुवं धम्मियं उवएसं णिसम्म मम्म पडिवजह
गाव उट्ठाए उट्ठाय पाहि भूताह जीवहि सत्ताह संजमइ।३०। ज दिवसं च णं मेहे कमारे मंडे भवित्ता आगाराओ अणगारियं पब्बडए तस्स णं दिवसस्स पुब्वावर(म० पचावर हकालसमयंसि समणाणं निग्गंधाणं अहारातिणियाए सज्जामंथारएस विभजमाणेसु मेहकुमारस्स दारमूले सेजासंथारए जाए यावि होत्था, तते णं समणा णिग्गंथा पुच्चरत्तावरत्तकालसमयंसि पायणाए पुच्छणाए परियणाए धम्माणुजोगचिताए य उच्चारस्स य पासवणस्स य अइगच्छमाणा य निग्गच्छमाणा य अप्पेगतिया मेह कमारं हत्येहिं संघति एवं पाएहिं सीसे पोट्टे कायंसि अप्पेगतिया ओलंडेति अप्पेगइया पोलंडेड अप्पेगनिया पायग्यरेणगंडियं करेंति, एवंमहालियं च णं रयणी मेहे कमारे णो संचाएति खणमवि अच्छि निमीलिनए. तते णं नस्म मेहस्म कुमारस्स अयमेयारूचे अभत्थिए जाच समुप्पजिस्था- एवं खल अहं सेणियस्स रन्नो पुत्ते धारिणीए देवीए अत्तए मेहे जाव सवणयाए तं जया णं अहं अगारमझे ब(आव पा०)सामि तया णं मम समणा णिग्गंथा आढायंनि परिजाणंति सकारति सम्माणेति अट्ठाई हेऊनि पमिणातिं कारणाई वाकरणाई आतिक्वंति इट्टाहि कंताहिं वग्गूहि आलवेंति संरवेंति, जप्पभितिं च णं अहं मुंडे भवित्ता आगागओ अणगाग्यिं पब्बइए तापभितिं च णं मम समणा नो आढायंति जाव नो संलवंति. अदुत्तरं च णं मम समणा णिग्गंथा गओ पुब्वरत्तावरत्तकालसमयंसि वायणाए पुच्छणाए जाव महालियं च णं रति नो संचाएमि अच्छि णिमिलावेत्तए, त सेयं खल मज्झं कार्ड पाउप्पभायाए रयणीए जाव तेयसा जलंते समणं भगवं महावीरं आपुच्छित्ता पुणरवि आगारमझे वसित्तएत्तिकटु एवं संपेहेति त्ता अदुहवसट्टमाणसगए णिश्यपडिरूवियं च णं तं स्यणि खवेति ना काहं पाउप्पभायाए सुविमलाए रयणांए जाच तेयसा जलते जेणेच समणे भगवं महावीर तेणामेव उपागच्छति ता तिक्खुत्तो आदाहिणं पदाहिणं करेइ त्ता बंदइ नमसइ ता जाब पजुबासइ ।३१ । तते णं मेहाति समणे भगवं महावीरे मेहं कुमार एवं वदासी-से णूणं तुम मेहा ! राओ पुवरत्तावरत्तकालसममि / ..... ४१६ जानधर्मकथांगं, अन्य -१
मुनि दीपरत्नसागर

Page Navigation
1 ... 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85