Book Title: Aagam Manjusha 06 Angsuttam Mool 06 Nayadhammkaha
Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar

View full book text
Previous | Next

Page 35
________________ मित्तनाति० चउण्ह य० कुल० जाव विहरामि, तते हं तुम्भं एतमह पडिसुणेमि ता ते पंच सालिअक्खए गेण्हामि एगंतमवकमामि, तते णं मम इमेयारूवे अब्भस्थिए जाव समुप्पजित्था-एवं खलु तायाणं कोट्ठागारंसि० सकम्मसंजुत्ता तं णो खलु ताओ ! ते चेव पंच सालिअक्खए एए णं अने, तते णं से धणे उझियाए अंतिए एयमई सोचा णिसम्म आसुरुत्ते जाव मिसिमिसेमाणे उज्झितियं तस्स मित्तनाति० चउण्ह य सुण्हाणं कुलघरवम्गस्स य पुरओ तस्स कुलघरस्स छाज्झियं च छाणुज्झियं च कयवरुज्झियं च समु(संपुपा०)च्छियं च सम्मजिजं च पाउवदाई च ण्हाणोवदाई च बाहिरपेसणकारि ठवेति, एवामेव समणाउसो ! जो अम्हं निम्गंथो वा जाव पचतिते पंच य से महत्वयातिं उज्झियाई भवंति से णं इहभवे चेव बहूर्ण समणाणं जाव अणुपरियहिस्सइ जहा सा उज्झिया, एवं भोगवइयावि, नवरं तस्स कंडिंतियं वा कोदंतियं च पीसंतियं च एवं रुवंतियं रंधतियं परिवेसंतियं च परिभायंतियं च अभंतरियं च पेसणकारिं महाणसिणिं ठवेति, एवामेव समणाउसो! जो अम्हं समणो पंच य से महावयाई फोडियाई (प० फोछियाई) भवंति से णं इहभवे चेव बहूणं समणाणं जाव हील० जहा व सा भोगवतिया, एवं रक्खितियावि, नवरं जेणेव वासघरे तेणेव उवागच्छइत्ता मंजूसं चिहाडेइत्ता रयणकरंडगाओ ते पंच सालिअक्खए गेण्हति त्ता जेणेव धण्णे तेणेव उवा०त्ता पंच सालिअखए घण्णस्स हत्थे दलयति, तते णं से धणे रक्रिखतियं एवं वदासी-किन पुत्ता! ते चेव ते पंच सालिअक्खया उदाहु अनेत्ति ?, तते णं रक्रिसतिया धणं एवं० ते चेव ताया ! एए पंच सालिअक्खया णो अन्ने, कहन्नं पुत्ता!, एवं खलु ताओ ! तुम्भे इओ पंचमंमि जाव भवियत्वं एत्य कारणेणंतिकट्टु ते पंच सालिअक्खए सुबे वत्ये जाव तिसंझं पडिजागरमाणी य विहरामि, तते एतेणं कारणेणं ताओ! ते चेव ते पंच सालिमक्खए णो अने, तते णं से धपणे रक्खितियाए अंतिए एयमई सोचा हट्टतुट्ठ० तस्स कुलघरस्स हिरबस्स य कंसदूसविपुलधणजावसावतेजस्स य मंडागारिणि ठवेति, एवामेव समणाउसो! जाव पंच य से महत्वयातिं रक्खियातिं भवंति से णं इहभवे चेव बहूर्ण समणाणं ४ अञ्चणिजे जहा जाव सा रकिखतिया, रोहिणियावि एवं चेव, नवरं तुम्भे ताओ ! मम सुबहुयं सगडीसागडं दलाहि जेणं अहं तुम्भं ते पंच सालिअखए पडिणिजाएमि, वते णं से धण्णे रोहिणिं एवं वदासी-कहण्णं तुम मम पुत्ता ! ते पंच सालिअक्खए सगड(डी)सागडेणं निजाइस्ससि ?, तते णं सा रोहिणी धणं एवं वदासी-एवं खलु तातो! इओ तुम्भे पंचमे संवच्छरे इमस्स मित्त जाव चहवे कुंभसया जाया तेणेव कमेणं एवं खलु ताओ ! तुम्भे ते पंच सालिअक्खए सगडसागडेणं निजाएमि, तते णं से धणे सत्यवाहे रोहिणीयाए सुबहुयं सगडसागडं दलयति, तते णं रोहिणी सुबहुं सगडसागडं गहाय जेणेव सए कुलघरे तेणेव उवागच्छइत्ता कोडागारे विहाडेति त्ता पाड़े उभिदति त्ता सगडीसागडं भरेति त्ता रायगिह नगरं मझमझेणं जेणेव सए गिहे जेणेव धणे सत्यवाहे तेणेव उवागच्छति, तते णं रायगिहे नगरे सिंघाडग जाव बहुजणो अन्नमन्नं एवमातिकखति०-धन्ने गं देवा! घण्णे सत्यवाहे जस्स णं रोहिणिया सुण्हा जीए थे पंच सालिअक्खए सगड(डी)सागडिएणं निजाएति, तते णं से धणे सत्य ते पंच सालिअखए सगडसागडेणं निजातिते छवित्ता तस्सेव मित्तनाति० चउण्ह य सुण्हाणं कुलधरपुरतो रोहिणीयं सुण्डं तस्स कुलघरस्स बहुसु कजेसु य जाव रहस्सेसु य आपुच्छणिजंजाव वहाति पमाणभूयं ठावेति, एवामेव समणाउसो ! जाव पंच महत्वया संबढिया भवंति से णं इहमवे चेव बहूर्ण समणाणं जाव वीतीउइस्सइ जहा व सा रोहिणीया । एवं खलु जंचू ! समणेणं भगवया महावीरेणं सत्तमस्स नायज्झयणस्स अयमढे पञ्चत्तेत्तिबेमि । ६९॥ इति रोहिणीअज्झयणं ७॥ जति णं भंते ! समणेणं० सत्तमस्स नायज्झयणस्स अयमढे पं० अट्ठमस्सणं मंते ! के अढे पं०१, एवं खलु जंबू ! तेणं कालेणं० इहेब जंबुद्दीवे दीवे महाविदेहे वासे मंदरस्स पञ्चयस्स पचत्थिमेणं निसढस्स वासहरपञ्चयस्स उत्तरेणं सीयोयाए महाणदीए दाहिगणं सुहावहस्स वक्खारपञ्चतस्स पचत्यिमेणं पचत्थिमलवणसमुदस्स पुरच्छिमेणं एत्थ णं सलिलावती नामं विजए पं०, तत्थ णं सलिलावतीविजए वीयसोगा नामं रायहाणी पं०, नवजोयणविच्छिन्ना जाव पच्चकखं देवलोगभूया, तीसे णं वीयसोगाए रायहाणीए उत्तरपुरच्छिमे दिसिमाए इंदकुंभे नाम उज्जाणे, तत्थ णं वीयसोगाए रायहाणीए बले नामं राया, तस्सेव धारणीपामोक्खं देविसहस्सं उवरोधे होत्था, तते ण सा धारिणी देवी अन्नया कदाई सीह सुमिणे पासित्ताणं पडिबुद्धा जाव महब्बले नामं दारए जाए उम्मुक जाव भोगसमत्थे, तते णं तं महन्बलं अम्मापियरो सरिसियाणं कमलसिरीपामोक्खाणं पंचण्हं रायवरकन्नासयाणं एगदिवसेणं पाणिं गेण्हावेंति, पंच पासायसया पंचसतो दातो जाव विहरति, येरागमणं इंदकुंभे उजाणे समोसढे परिसा निग्गया, बलोवि निराओ धम्म सोचा णिसम्म जं नवरं महब्बलं कुमार रजे ठावेमि जाव एकारसंगवी बहूणि वासाणि सामण्णपरियायं पाउणित्ता जेणेव चारुपचए मासिएणं भत्तेणं सिद्धे, तते णं सा कमलसिरी अन्नदा सीहं सु० जाव बलभदो कुमारो जाओ, जुवराया यावि होत्या, तस्स णं महबलस्स रन्नो इमे छप्पियबालवयंसगा रायाणो होत्या, तं०-अयले धरणे पूरणे वसू वेसमणे अभिचंदे, सहजायया जाव संहिचाते णित्वरियवेत्तिकटु अन्नमन्नस्सेयमर्दु पडिसुणेति, तेणं कालेणं० इंदकुंभे उजाणे येरा समोसढा, परिसा० महम्बले णं धम्मं सोचा जं नवरं छप्पियवालवयंसए आपुच्छामि बलभदं च कुमारं रज्जे ठावेमि जाव छप्पियबालवयंसए आपुच्छति, (१०९) ४३६ ज्ञातधर्मकांगं, ॐater- मुनि दीपरत्नसागर

Loading...

Page Navigation
1 ... 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85