Book Title: Aagam Manjusha 06 Angsuttam Mool 06 Nayadhammkaha
Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar
View full book text
________________
विउलं असणं तहेव जाव उवणेति, तते णं ते वासुदेवपामोक्खा वहवे राया व्हाया कयवलिकम्मा तं विपुलं असणं तहेव जाव विहरंति, तते णं से पंडुराया पंच पंडवे दोबतिं च देवि पट्टयं दुरूहेति त्ता सीयापीएहिं कलसेहिं पहावेति त्ता कल्लाणकारं करेति त्ता ते वासुदेवपामोक्खे बहवे रायसहस्से विपुलेणं असण पुष्फवत्येणं सकारेति सम्माणेति जाव पडिविसजेति, तते णं ताई वासुदेवपामोक्खाई बहुई जाव पडिगयाति । १२७। तते ण ते पंच पंडवा दोवतीए देवीए सद्धि अंतो अंतेउर परियाल सदि कलाकडि वारंवारेणं ओरालातिं भोगभोगाई जाब विहरति, तते णं से पंडू राया अन्नया कयाई पंचदि पंडवेहि कातिए देवीए दोवतीए य सदिं अंतो अंतेउर परियाल सदि संपरिबुडे सीहासणवरगते यावि विहरति, इमं च णं कच्छुखणारए दंसणेणं अइभहए विणीए अंतो२ य कलसहियएमज्झत्थोवस्थिए य अडीणसोमपियदसणे सुरुवे अमइलसगलपरिहिए कालमियचम्म उत्तरासंगरइयवच्छे दण्डकमण्डलुहत्थे जडामउडदित्तसिरा जन्नोवइयगणेत्तियमुंजमेहलवागलधरे हत्थकयकच्छभीए पियगंधवे धरणिगोयरप्पहाणे संवरणावरणओवयणउप्पयणिलेसणीस्य संकामणिअभि
ओगपण्णत्तिगमणीथंभणीसु य बहुसु विज्जाहरीसु विज्जासु विस्मयजसे इट्टे रामस्स य केसवस्स य पज्जुन्नपईवसंवअनिरुद्धणिसढ उम्मुयसारणगयसुमुहदुम्मुहातीण जायवाणं अधु
ट्ठाण कुमारकोडीणं दिययदइए संथवए कलहजुद्धकोलाहलप्पिए भंडणाभिलासी बहुसु य समरसयसंपराएसु दंसणरए समंतओ कलहं सदक्षिणं अणुगवेसमाणे असमाहिकर इसारशाबरवीरपुरिसतिलोकचलवगाणं आमंतेऊण तं भगवती एका(संका)मणिं गगणगमणदच्छं उप्पइओ गगणमभिलंघयंतो गामागरनगरखेडकबडमडंबई
णं गगणगमणदच्छ उप्पइओ गगणमभिलंघयंतो गामागरनगरखेडकबडमडंबदीणमुहपट्टणसंवाहसहस्समंडियं थि- 12 वसुहं ओलोइंतो रम्मं हत्थिणाउर उवागए, पंड्रायभवणसि अइवेगेण समोवइए,तते णं से पंडुराया कच्छडनारय एज्जमाणं पासति त्ता पंचहिं पंडवहिं कंतीए यदेवीए सद्धि आसणातो अभुट्टेति त्ता कच्छातनारयं सत्तट्ठपयाई पञ्चुग्गच्छइत्ता तिक्खुत्तो आयाहिणपयाहिणं करेति त्ता वंदति णमंसति महरिहेणं आसणेणं उपणिमंतेति, तते णं से कच्छुइनारए उदगपरिफोसियाए दम्भोबरिपञ्चत्थुयाए भिसियाए णिसीयति त्ता पंडुरायं रज्जे जाच अंतेउरे य कुसलोदंतं पुच्छइ, तते णं से पंडुराया कोंतीदेवी पंच य पंडवा कच्छुडणारयं आदंति जाव पजुवासंति, तए णं सा दोवई देवी कच्छुल्लनारयं असंजय अविरयं अपडिहयपञ्चक्खायपावकम्मतिकटु नो आढाति नो परियाणइ नो अब्भुट्टेति नो पज्जुवासति ।१२८। तते णं तस्स कच्छावणारयस्स इमेयारूवे अभत्थिए चिंतिए पस्थिए मणोगए संकप्पे समुप्पांजत्था-अहा णं दोवती। मर्मणो आढाति जाब नो पजवासह तं सेयं खल मम दोवतीए देवीए विप्पियं करित्तयत्तिकटट ए जाब विजाहरगईए लवणसमुहं मझमझेणं पुरत्याभिमुहे बीइवतिउं पयत्ते यावि होत्या, तेणं कालेणं० धायइसंडे दीवे पुरस्थिमददाहिणड्ढभरहवासे अवरकका णामं रायहाणी
होत्या, तते णं अमरकंकाए रायहाणीए पउमणाभे णामं राया होत्था महया हिमवंत० वण्णओ, तस्स णं पउमनाभस्स रन्नो सत्त देवीसयातिं ओरोहे होत्था, तस्स णं पउमनाभस्स 3 रण्णो सुनाभे नाम पुत्ते जुवराया यावि होत्था, तते णं से पउमणाभे राया अंतो अंतेउरंसि ओरोहसंपरिखुडे सिंहासणवरगए विहरति, तए णं से कच्छुल्लुणारए जेणेव अमरकंका रायheहाणी जेणेव पउमनाहस्स भवणे तेणेव उवागच्छति त्ता पउमनाभस्स रनो भवणंसि झत्तिं वेगेणं समोवइए, तते णं से पउमनाभे राया कच्छाई नारयं एजमाणं पासति ना आसणातो
अब्भुतुति त्ता अग्घेणं जाव आसणेणं उबणिमंतेति, वए णं से कच्छुल्छनारए उदयपरिफोसियाए दम्भोवरिपच्चत्युयाते भिसियाए निसीयइ जाच कुसलोदतं आपुच्छड, तते णं से पउमनाभे राया णियगओरोहे जायविम्हए कच्छुडणारयं एवं व०-तुभं देवाणुप्पिया ! बहूणि गामाणि जाव गेहाति अणुपविससि, नै अन्थि याइं ते कहिंचि देवाणुप्पिया ! एरिसए ओरोहे दिट्टपचे जारिसए णं मम ओरोहे, तते णं से कच्छल्लुनारए पउमनाभेणं रना एवं वृत्ते समाणे ईसि बिहसियं करेइत्ता एवं व०-सरिसे ण तुम पउमणाभा ! तस्स अगडद दुरस्स, के णं देवाणुप्पिया! से अगडददरे ?. एवं जहा मलिणाए एवं खलू देवा ! जंबुहीवे दीवे भारहे वासे हस्थिणाउरे दुपयस्म रणो धूया चालणीए देवीए अत्तया पंडुस्स सुण्हा पंचण्हं पडवाणं भारिया दोवती देवी रुवेण य जाव उकिट्ठसरीरा दोवईए णं देवीए छिन्नस्सवि पायंगुट्ठयस्स अयं तय ओरोहे सतिमंपि कलं ण अग्घतित्तिकटु, पउमणामं आपुच्छति त्ता जाव पडिगए, तते णं से पउमनाभे राया कच्छुडनारयस्स अंतिए एयमढें सोचा णिसम्म दोवतीए देवीए रूवे यमुच्छिएक दोवईए अज्झोववन्ने जेणेव पोसहसाला तेणेव उवा०त्ता पोसहसालं जाव पुषसंगतियं देवं एवं व० एवं खलु देवा! जंबुहीवे दीवे भारहे वासे हत्थिणाउरे जाव सरीरा तं इच्छामि णं देवा! दोवती देवीं इहमाणिय, तते णं पुवसंगतिए देवे पउमनाभं एवं वनो खलु- देवा! एवं भूयं वा भवं वा भविस्सं वा जण्णं दोवती देवी पंच पंडवे मोनूण अनेणं पुरिसेणं सद्धि ओरालातिं जाव विहरिस्सति, तहाविय णं अहं तव पियट्टतयाए दोवती देवि इहं हबमाणेमित्तिकटु पउमणामं आपुच्छइ त्ता ताए उकिट्ठाए जाव लवणसमुहं मझमझेणं जेणेव हत्यिणाउरे णयर तेणेव पहारेत्य ४७० ज्ञातधर्मकांगं,- क्षय-15
मुनि दीपरत्नसागर

Page Navigation
1 ... 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85