________________
અણમોલ તો
૨૬૩ સમ્પન્ન થયું અને તેમણે નમ્રભાવે, વિવેક યુકત વાણુથી શ્રી વીરને પૂછ્યું, “હે પ્રભે ' આ હાલિકને આપનાં દર્શન માત્રથી ચાલ્યા જવાની ઇચ્છા કેમ થઈ ? તે કૃપા કરીને જણાવો.'
જ્ઞાનગંભીર શ્રી મહાવીર અમૃત ઝબાન વડે બોલ્યા, “ હે. ગૌતમ ' તે માર્ગમાં અહંતના ગુણ વર્ણવ્યા તે સમયે તે હાલિકે અરિહંતના દર્શનની શુભ ભાવને ભાવતાં ગ્રંથિભેદ કર્યો અને બોધિ બીજને પ્રાપ્ત કર્યું. અર્ધપુદગલ પરાવર્તનમાં મોક્ષે જવાની એની નિયત્તાને નિમિત્ત લાભ તને જ થયો. હવે એને મારા પ્રતિ દેષ થવાનું કારણ સાંભળ.” એમ કહીને શ્રી મહાવીરે ત્રિપૃષ્ઠ વાસુદેવ તરીકેના પિતાના સત્તરમા પૂર્વભવમાં પોતે કરેલા સિંહના ઘાતનું તેમજ મરતાં મરતાં તે સિંહને પિતાના સારથિએ આપેલા સાંવનનું વર્ણન કર્યું અને બેલ્યા, “ હે ગૌતમ ! તે ત્રિપૃષ્ઠ વાસુદેવને જીવ તે હું પિત, સારથિનો જીવ તે તું-ગૌતમ અને તે સિહન જીવતે હાલિક. તે મધુરી વાણીથી તે વખતે તે સિંહને શાંતિ પમાડી હતી તેથી તારા તરફ તેને પ્રીતિ ઉપજી અને મને જોઈને તેને મારા પૂર્વભવમાં થયેલા વરને કારણે ઠેષ ' ઉત્પન્ન થયો ને તેથી તે ચાલ્યો ગયો. પણ એ હાલિક તારા સત્સંગ માત્રથી અને ધર્માનુમોદનથી કટિ ભવમાં પણ દુર્લભ એવા બેબિ બીજને પામી શકે છે, માટે તેરે લેશ પણ લજિજત થવાની જરૂર નથી.' - શ્રી મહાવીર પ્રભુની જ્ઞાનયુક્ત વાણીથી ગૌતમસ્વામીની શંકાનુંસમાધાન થયું.
ર૯ મું ચોમાસું-કેવળી અવસ્થાનું ૨૯ મું ચોમાસું પ્રભુ મહાવીરે રાજગૃહીમાં કર્યું. એ અરસામાં અગ્નિભૂતિ ગૌતમ અને વાયુ- , , ભૂતિ ગૌતમ નિર્વાણ પામ્યા. (વિ. સ. પૂર્વે. ૪૭૨–૭૧) -
કેવળી જીવનનું છેલ્લું વર્ષ—લીલમ-લીલી વર્ષાઋતુ ઊતરી ને મોતી પકવતી (માણેકઠારી) શરદ ઋતુ બેઠી શરદ જતાં દિમ
