________________
૧૯
અને જેલના જેલર સામે જોતાં રહ્યાં પછી મે કહ્યું, “ભલે
જાએ.”
પાછુ
અમિના રાજી થઈ. વળી, એલી, “હા ! ઈમામ મજિલનું શુ ?'' વખતથી અમારું નિવાસસ્થાન ઈમામ મજિલ તરીકે ઓળખાતુ હતુ. મે' કહ્યું, અમિના આપણા સ'ખ'ધ આપુથી છે, આપુ છે તો ત્યાં બધુ જ છે. ઘણાપુ નથી તે આપણુ કાંઈ નથી. વળી તુ' તા સત્યાગ્રહમાં જવાની, પછી ઈમામ મજિલના માહ શાને ?
“બુલબુલને આશિયાં ચમનસે ફાલિયા, ઉસકી અલાસે ગર બૂમ રહે યા હુમ રહે.” જે કાઈ ત્યાં નચ તે તેના ઉપયાગ કરે. પહેરે તે કપડાં લઈ તારે ઘર બહાર નીકળી કહે, “સમજ, ખરાબર સમજી, એમ
કાંઈ ચાદ આવતાં
ઈમામ સાહેબના
લૂગડે કે એકાદ જોડ જવાનું. સમજી? તે જ કરીશ. સાથે કશુ નહી લઉં.'
વળી તેણે કહ્યું, “તા માળકનું શું?”
પ્રશ્ન આકરા હતા. અને જવામ તેથીયે આકરા. જવાબ તે પહેલામાં આવી ગયા, જે છે, કે હાય તે બધુ અલ્લાહના આધારે મૂકી ઈમામ મજિલ છેડી દેવુ. પણ તુ ખાળક માટે પૂછે છે તે તે માટેના પણ એ જ જવામ છે. છતાં તારું મન ના માનતુ હાય તા કહુ કે સગાસંબધીઓ, મિત્રો સ્નેહીએ ઘણા છે પણ તેમને આવા કટોકટીના વખતે ખાળક ના સોંપાય. આપણા માટે
