Updeshmala Balavbodha Uttarardha

Author(s): Kantilal B Shah
Publisher: Saurashtra Kesari Pranguru Jain Philosophical and Literary Research Centre

Page 192

સાચીઇ જિ ક્રિયા ઊપરિ મનનઉ ગાઢઉ પ્રતિબંધ રુચિ છઇ તેહહૂઈં. ૫૨૬.
હવ ગીતાર્થ મહાત્મા હુઇ તે આપદર્દી આવીઇં બહુદોષ વસ્તુ ટાલીનઇ અલ્પદોષ વસ્તુ શ્રી વીતરાગનઇં વનિઇં સેવઇ, તેહહુઇ મહાલાભઇ જિ હુઇ, એ વાત કહીઇ છઇ.
[ક્યારેક ઉત્તરગુણ આદિમાં ન્યૂન હોય છતાં આગમનો ખરો માર્ગ જે પ્રરૂપે તેમજ સંવિગ્ન સાધુઓ પ્રત્યે પક્ષપાત રાખે, તેમના ગુણ ઉપર નિર્મમભાવે બહુમાન ધરાવનારાઓથી જે યણા થાય તે નિર્જરાનું – કર્મક્ષયનું કા૨ણ થાય છે. કેમ કે ભલે તે સમ્યક્રિયા કરતા નથી પણ સાચી ક્રિયા ઉપર ગાઢ રુચિ તેમને હોય છે.]
સુંકાંઈપરસુદ્ધ, સઇ લાભે કુન્નઇ વાણિઓ ચિર્દ, એમેવ ય ગીઅત્થો, આય હું સમાય૨ઈ. ૫૨૭
સુંકાંઈ શુલ્ક રાયનઉં દાણ આદિ લગઇ વાણિઉ ત્રકમા૨ાદિકઙૂઇં દેવા જોગઉ ભાગ તેહે કરી પરિશુદ્ધ તે દેતાંઇ જઉ ઊગરતઉ દેખઇ લાભ, સઈ લા ઇસિð લાભિ છતઇ વાણિઉ ચેષ્ટા વ્યવસાયક્રિયા ક૨ઇ, ઈમ્પð ન કરð, એમેવ૰ ઇસિઇ જિ પર જે ગીતાર્થ મહાત્મા સિદ્ધાંતનઉ જાણહૂઇ, તે આર્ય દ જ્ઞાનાદિકનઉ અધિક આય લાભ દેખી કાંઈ સ્વલ્પદોષ બહુગુણ વસ્તુ સમાચરઇ, જયણાદેં કરી સેવÛ, તેહ ભણી તેહહુě લાભઇ જિ હુઇ. ૫૨૭.
જે આપદ પાખઇ પ્રમાદીઉ સંપૂર્ણ ક્રિયાનુષ્ટાન અણકરતઉ સંવિગ્ન પાક્ષિક હુઇ તે કિસ્સા ભણી ભલઉ કહીઇ, એ વાત કહઇ છઇ.
[રાજાને કર આદિ દેવા યોગ્ય ભાગ આપ્યા પછી પણ જે બચે એમાં વાણિયો લાભ જ જુએ. આ લાભને લઈને તે વ્યવસાય કરે. એ રીતે ગીતાર્થ મહાત્મા જ્ઞાનાદિનો અધિક લાભ જોઈને સ્વલ્પદોષ-બહુગુણ વસ્તુ જયણાપૂર્વક સેવે છે. તેથી તેમને લાભ જ છે.]
આમુજોગિન્નુ ચ્ચિઅ હવઇ અ થોવાતિ તસ્ય જીવદયા, સંવિષ્ણપક્ખયણા તો ટ્ટિા સાહુ વર્ગીસ્સ. ૫૨૮
આમુક્ક૰ યદ્યપિ કુણઇ સાવગિઇ કર્મનð વસિ વાહિઇં સંયમ યોગ વ્યાપાર સઘલાઇ આમુક્ક મૂક્યા છઇં, તઊ તેહનઈં મન થોડીઇ કેતલીઇ જીવદયા હુઇ જિ તેહ ભણી સંવિગ્ન પાક્ષિકની જ્યણા સંવિગ્ન પાક્ષિકનઉ માર્ગ પરમેરિ જ્ઞાનિ કરી દીઠઉ, અનઇ મોક્ષહેતુ ભણી કહિઉં, એતલઇ મુક્ત
૧ ખ શુક્લ. ૨ ખ ઉદાહરણ.
ઉપદેશમાલા બાલાવબોધ (ઉત્તરાર્ધ)
૧૪૩