Sutra Samvedana Part 01

Author(s): Prashamitashreeji
Publisher: Sanmarg Prakashan

Page 6

GAGAGAGAGAGEREREREREREALATAGANATATATATATATAEREA
પ્રકાશકના હૈયાની વાત...
અમારું મૂળ વતન મોરબી છે. મારા પૂ. સસરાજી પ્રસિદ્ધ ડૉક્ટર તથા સંઘના અગ્રગણ્ય શ્રાવક હતા. તેમનું નામ ડૉ. વલ્લભદાસ નેણસીભાઈ મહેતા. તેઓ ધર્મનું ઘણું ઉંડું જ્ઞાન ધરાવતા હતા તથા સારા લેખક પણ હતા. ‘આઠ દૃષ્ટિની સજ્ઝાયના અર્થ’ ‘અતિત ચોવીશી અને અનાગત ચોવીશીના અર્થ’ ‘ત્રણ ગુપ્તિની સજ્ઝાયના અર્થ' વિગેરે પુસ્તકો તેમણે લખેલા. તેમની પાસે ભણીને સત્તર વ્યક્તિઓએ ચારિત્રનો પંથ સ્વીકારેલ. તેમના નાના પુત્ર ડૉ. મહાસુખભાઈએ જુનાગઢને પોતાની કર્મભૂમી બનાવી. તેમનો સેવાભાવી સ્વભાવ હોવાથી, જુનાગઢમાં પધારેલ ઘણાં ઘણાં સાધુ-સાધ્વીજી ભગવંતોની એમણે દ્રવ્ય ચિકિત્સાનો લાભ લીધો છે અને ત્યાં પધારનાર અનેક વિદ્વાન સાધુ સાધ્વીજી ભગવંતો પાસે પોતાની ભાવ ચિકિત્સા કરાવી છે. તેઓ પણ ધર્મના ઉંડા અભ્યાસી છે. અત્યારે ૮૮ વર્ષની ઉંમરે પણ સુંદર આરાધના કરી રહ્યા છે.
કર્મના સકંજામાં જકડાયેલા અમારા માટે સંસારના સંયોગ અને વિયોગના ચક્કરો ચાલ્યા જ કરતા હતા. તેમાં ખોળાની ખુંદનાર, વ્હાંલસોયી દીકરી “કલા” સામાન્ય બીમારીમાં જ, ભરયુવાન વયે આ ફાની દુનિયાને છોડીને ચાલી ગઈ. તેણી પાંચ ભાઈઓની એકની એક લાડલી બહેન હતી. તેણી ઘણી જ ધર્મીષ્ટ હતી. ધર્મનો અભ્યાસ પણ સારો કરેલ. પ્રભુજીની સુંદર અંગરચનાઓ કરતી. ગમે તેની પૂજા હોય, આંગી ક૨વાનું તો કલાબહેનને જ કહેવામાં આવે. ઈ.સ. ૧૯૮૭માં તેનું નિધન થયું. તે અરસામાં ૧૯૮૬ તથા ૧૯૮૭ની સાલના ચાતુર્માસમાં અમારા જુનાગઢમાં શતાધિક શિષ્યોના કુશળ યોગક્ષેમકારિકા પ. પૂ. સાધ્વીજી શ્રી ચંદ્રાનનાશ્રીજી મહારાજ તેમની શિષ્યાઓ સાથે બિરાજમાન હતા. કર્મના સિદ્ધાંતોથી અજાણ હોવાને કારણે હું બહુ જ વ્યથિત બની ગયેલી. સ્નેહના સંબંધોથી વિહ્વળ બનેલા મારા મનને સ્વસ્થ બનાવવા, એકવાર ડૉ. સાહેબે પૂ. ગુરુમહારાજશ્રીને કહ્યું, ‘આપ કૃપા કરી, શ્રાવિકાને આમાંથી બહાર લાવવા કાંઈક જ્ઞાનનો અભ્યાસ કરાવો. એને જ્ઞાનરૂચી ઘણી છે. તેથી જરૂર એમાં મન લાગી જશે' અને ગુરુમહારાજશ્રીએ મને એમની પાસે અભ્યાસ કરતી ભાવ શ્રાવિકા-કન્યકાઓ સાથે બેસી ભણવાની ૨જા આપી. ત્યાર પછી એમની આજ્ઞાથી તેમના તેજસ્વી શિષ્યા પરમવિદૂષી પ.પૂ. સાધ્વીજીશ્રી પ્રશંમિતાશ્રીજી મ.સા એ મને મારા આત્મિક હિતના લક્ષ્યથી જ્ઞાન આપવાનું શરૂ કર્યું. મારા ઉપર એમની ઘણી જ કૃપા ઉતરી. મને ખૂબ સ્નેહ અને લાગણી સહિત જાતને જાણવાનો ઉત્તમ માર્ગ બતાવ્યો. કર્મગ્રંથ અને સૂત્રાર્થના અભ્યાસ દ્વારા આધ્યાત્મિક વિકાસની કોઈ અનેરી દિશા દેખાવા લાગી. સંયોગો અને વિયોગોની પરાધીનતાથી મુક્ત બની, આત્મામાં સ્થિર થવાની ભાવના જાગી. પછી પણ અવારનવાર પ.પૂ. પ્રશમિતાશ્રીજી મ.સા મને પત્રો લખીને આરાધનામાં પ્રોત્સાહિત કરતા. પરદેશમાં પણ જવું પડતું હતું. તેથી હું ક્યાંય પ્રમાદનું સેવન ન કરું તેના માટે મને સાવધ કરતાં. તેમણે મારામાં એવા બીજ રોપેલા અને પાયો એવો મજબૂત નાખેલો કે આજે ૮૪ વર્ષની ઉંમરે પણ સંપૂર્ણ દિવસ હું સ્વાધ્યાયમાં પસાર કરી શકું છું. સહજતાથી સમજાઈ જાય એવી સરલ