________________
સ્થવિરાવલી
વિશ્વાસ કરતા હતા. આ ધર્મ ઘણું કરીને તે સમયે પણ એવો જ હતો કે જેવો અત્યારે છે. ગણ કુલ અને શાખાના વિભાગો ત્યારે જ થઈ ગયા હતા. સ્ત્રીઓ સાથ્વીનું જીવન સ્વીકારીને ઉપદેશ દેતી હતી. તે સમયે ધર્મી મનુષ્યોમાં એનો વિશેષ આદર હતો.
૧ આયાગ પટ- આ એક પથ્થરનો ચોરસ ટુકડો છે તેની મધ્યમાં એક તીર્થંકરની મૂર્તિ છે તેની ચારે બાજુ એકદમ ઉત્તમ પ્રકારનું નકશીદાર કામ છે. જૈનો પ્રાચિનકાળમાં જૈનમંદિરમાં તીર્થકરોના સન્માન માટે આવા પટ લગાવતા હતા. આ પટની નીચે પ્રાચિનલીપિ (પુરાણા અક્ષર) વાળો એક લેખ છે જેની શૈલી આ પ્રમાણે છે.
આ લેખ પ્રાકૃત ભાષામાં છે તેનો ભાવાર્થ એ છે કે જેનો પિતા સિંહનામે વણિક છે અને જેની માતા કૌશિકી છે તે સિંહનાદિક અથવા સિંહનંદિકે અરિહંતોની પૂજા તથા સન્માન માટે આ આયાગપટ સ્થાપિત કર્યો છે. (ઈતિ)
હવે (પદ્મસુન્દરસૂરિવિરચિત - પાર્શ્વનાથ ચરિત્ર મહાકાવ્ય- હિન્દી અનુવાદ સહ, સંપાદિકા ક્ષમા મુન્શી, પ્રકાશક લાલભાઈ દલપતભાઈ ભારતીય સંસ્કૃતિ વિદ્યામંદિર અમદાવાદ (first edition - April 1986) - પ્રસ્તાવના page 100 & 103 માંથી સાભાર ઉદ્યુત - સંપાદક)
અપની પુસ્તક “તીર્થંકર પાર્શ્વનાથ ભક્તિ ગંગા’ કી ભૂમિકા મેં ડૉ. પ્રેમસાગર જૈનને લિખા હૈ-પાર્શ્વ કી એતિહાસિકતા કા એક પુરાતાત્વિક પ્રમાણ હૈ મથુરા કા કંકાલા ટીલા. વિખ્યાત કનિંધમ સાહબ ને સન્ ૧૮૭૧ મેં ઈસ ટીલે કે પશ્ચિમી કિનારે કો તુડવાયા થા. અન્દર સે કઈ જૈન પ્રતિમા પ્રાપ્ત હુઈ. ઉનમેં સે કુછ પર લેખ ખુદે ગયે થે. વહાં ઈંટો કી એક દીવાલ ભી પ્રાપ્ત હુઈ થી. શિલાલેખ પર સે કનિંધમ સાહબ કો જ્ઞાત હુઆ કિ ઇસા કી પહલી દૂસરી શતી મેં કંકાલી ટીલે કી ભૂમિ પર એક વિશાલ જૈન સ્તૂપ થા. તત્પશ્ચાત્ ક્યૂરર કો ભી વહાં પર ૪૭ ફુટ વ્યાસ કા એક જૈન સૂપ તથા જૈન મન્દિરો કે કુછ અવશેષ પ્રાપ્ત હુયે થે. યૂરર ને એક પ્રતિમા પર ઉત્કીર્ણ લેખ પઢા થા- યૂપે દેવ નિર્મિત ' ઈસકા અર્થ હૈ-મૂર્તિ કી સ્થાપના દેવ નિર્મિત સ્તૂપ મેં કી ગઈ. યહ મૂર્તિ કુશાન સંવત્ ૭૯ (ઈ.સ. ૧૫૭)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
