________________
જાય કે ક્યાં અટકવું? છતાં, આ નામોમાં એક નામ તો અવશ્ય આવે, ને તે છે આચાર્ય શ્રીસિદ્ધસેન દિવાકર સૂરિજી ભગવંતનું. તેમનું નામ અનિવાર્યપણે લેવું પડે. શા માટે લેવું પડે? તો તેનો પુરાવો ભગવાન હરિભદ્રસૂરિજી આપે છે. આપણે ત્યાં શ્રુતકેવલી કેટલા થયા ? – છ, પ્રભવસ્વામીથી માંડીને સ્થૂલભદ્રજી સુધીના, પછી કોઈને પણ શ્રુતકેવલી નથી કહ્યા. પરંતુ, હરિભદ્રસૂરિજીએ સાતમા શ્રુતકેવલી પણ કહ્યા, સિદ્ધસેન દિવાકરસૂરિજીને !! જુઓ, પંચવસ્તુક ગ્રંથનો પાઠ –
भण्णइं एगतेणं, अम्हाणं कम्मवाय णो इट्टो । ण य णो सहाववाओ, सुयकेवलिणा जओ भणियं ॥ आयरियसिद्धसेणेण, सम्मईए पइट्ठियजसेण । दूसमणिसादिवायरकप्पत्तणओ तदक्खेणं ॥
વિચારો કે, સિદ્ધસેન દિવાકરનું પોત કેવું હશે ? હરિભદ્રસૂરિજી, એ પોતે જ એવી વિરાટ પ્રતિભા, એ પણ
જ્યારે તેમને આ રીતે બિરદાવે ત્યારે માનવું પડે કે તેઓ કેવી મહા વિરાટ પ્રતિભા હશે? એટલે તેમનું નામ તો Top ten માં લેવું જ પડે ને અનિવાર્યપણે !
બીજો એક પુરાવો આપે છે ભગવંત જિનદાસગણિ મહત્તર, આગમની પંચાંગીમાં મૂળસૂત્ર, નિર્યુક્તિ, ભાગ, ચૂર્ણિ તથા વૃત્તિ આવે, અને તે બધાં આગમ-સ્વરૂપ જ ગણાય. એમાંથી છેદસૂત્ર-એવા નિશીથસૂત્રની ચૂર્ણિમાં ચૂર્ણિકાર શ્રીજિનદાસગણિ મહત્તર ભગવંતે પ્રાયશ્ચિત્તની ચર્ચા કરતાં વિવિધ દોષોના પ્રાયશ્ચિત્તની વાત કરી છે. તેમાં ગોચરીના દોષોની પણ વાત આવે. તેમાં આધાકર્મ વગેરે દોષોના પ્રાયશ્ચિત વિશે લખતાં તેમણે અપવાદ જણાવ્યો કે –
