________________
૩૧૬
શ્રીપાળ રાજાને રાસ તથા, તે દ્વાદશાંગી ગણપિટકના અર્થના પારગામી છે અને તેના રહસ્યના ધારક છે, તેમજ સૂત્ર અને અર્થ વડે દ્વાદશાંગીને વિસ્તાર કરવા રસિક થઈ પિતે જાણે, બીજાને ભણાવે છે તે ઉપાધ્યાયજીને હે ભવિજને ! ઉલ્લાસપૂર્વક નમન કરો! વળી જે ઉપાધ્યાયજી સૂત્રનું દાન દેવામાં તત્પર રહે છે એટલે કે આચાર્યજી અર્થદાનની અને ઉપાધ્યાયજી સૂત્રદાનની વહેંચણી વિભાગમાં (તીર્થકરની વાણીરૂપ જ્ઞાનદાનમાં) તત્પર રહે છે તે ગુણવંત ક્રિયા વિધિ કરનાર ઉપાધ્યાયજી અને આચાર્યજી એ બેઉ માટે એવી મર્યાદા છે કે તેજ ભવમાં કિંવા ત્રણ ભવની અંદર મોક્ષ સંપત્તિને સ્વાધોન કરે છે, માટે સુંદર સુપ્રસાદકારક પાઠકજીને હે ભવિછો ચિત્તના આનંદસહ નમન કરે; કેમકે તેવા પાઠકપ્રભુ મુખ શિષ્યને પણ ભણાવી ગણાવીને પંડિત બનાવે છે તે માટે હું તે માનું છું કે પત્થરને જ નવા ફણગા ફુટવા સરખે ચમત્કારિક એ પ્રયોગ છે. મતલબ કે પથરા જેવા મૂરખાને પણ ભણાવી રસિક બનાવે છે. એ ખરેખર નવાઈ જે પ્રકાર છે. તેવા ચમત્કારિક પ્રયાગવંત પાઠકજી સમસ્ત સૂત્ર અર્થના જાણકાર હોવાથી ભાવીઓ ! તમામ સુજ્ઞજનેને પૂજવા લાયક છે; માટે નમન કરવુંજ ઘટે છે. વળી ઉપાધ્યાયજી જેમ રાજાની ગેરહાજરી વખતે યુવરાજ રાજકારોબાર નિભાવી શકે તેમ તીર્થકરશ્રીની ગેરહાજરીમાં આચાર્યજી અને આચાર્યજીની ગેરહાજરીમાં ઉપાધ્યાયજી પિતાના ધર્મરાજ્યને ઉત્તમ પ્રકારે નિભાવ કરી શકે છે, તે ઉપાધ્યાયજીને હંમેશ નમન કરવાથી તે ભવિછો ! સંસારના જન્મ, જરા મરણાદિના શકને ભય નજીક આવવા પામતો જ નથી. વળી જે ઉપાધ્યાયજી બાવનાચંદનના સરખાં શીતળ વચને વડે ભવિછવોના બધા પ્રકારના અહિત રૂ૫ તાપને દૂર કરે છે–મતલબ કે જેમ બાવનાચંદનથી સર્વ પ્રકારના દાહ ને તાપની વ્યથા દૂર થાય છે, તેમ ઉપાધ્યાયજીનાં બાવનાચંદન સરખાં હિતકારી શીતળ વચનેવડે મિથ્યાત્વ અવિરતિ કષાયરૂપ અહિતકર તાપથી સંતાપ પામી રહેલા ઉપાસક અને શીતલતા બક્ષી જૈનશાસનને અજવાળે છે, માટે હે ભવિજને ! તે ઉપાધ્યાયજીને નમન કરો.
' (૧૬-૨૦) જિમ તરૂકુલે ભમરો બેસે, પીડા તસ ન ઉપાવે; લેઈ રસ આતમ સંતોષે, તિમ મુનિ ગોચરી જાવેરે. ભવિકા. સિદ્ધચક્ર પદ દે.
- ૨૧ પંચ ઈદી ને કષાય નિરૂધે પટકાયક પ્રતિપાલ; સંયમ સત્તર પ્રકારે આરાધે, વદ તેહ દયારે, ભવિકા, સિદ્ધચક્રષદ વંદે.
