________________
તેમના એક પુત્રનું નામ હતું વાગ્ભટ્ટ.
વાગ્ભટ્ટ પરાક્રમી હતા, બહાદુર યોદ્ધા હતા અને કુશળ સેનાપતિ હતા. રાજા કુમારપાલને વાગ્ભટ્ટ ઉપર અતિ વિશ્વાસ હતો. મોટા ભાગે તો વાગ્ભટ્ટ, રાજાના અંગરક્ષક જ બની રહેતા હતા.
જેમ ઉદયન મંત્રી જિનેશ્વરદેવના ભક્ત હતા, તેમ વાગ્ભટ્ટ પણ જિનેશ્વરદેવના ભક્ત હતા. વાગ્ભટ્ટનું પોતાનું બંધાવેલું નાનું દેરાસર હતું. નાજુક અને કલાત્મક મંદિરમાં વાગ્ભટ્ટે, ચન્દ્રકાંતમણિની બનેલી શ્રી પાર્શ્વનાથ ભગવાનની મૂર્તિ સ્થાપિત કરી હતી. આ ચન્દ્રકાંતમણિ, નેપાળ દેશના રાજાએ વાગ્ભટ્ટને ભેટ મોકલ્યો હતો. મંત્રીએ એ મણિની મૂર્તિ બનાવરાવી હતી !
એક દિવસ વાગ્ભટ્ટે કુમા૨પાલને કહ્યું :
‘મહારાજા, જ્યારે આપને ફાવે ત્યારે મારા દેરાસરે પધારવાની કૃપા કરો અને ભગવાન પાર્શ્વનાથનાં દર્શન કરો !'
રાજાએ રાજી થઈને કહ્યું : ‘અવશ્ય આવીશ, કાલે જ આવીશ !' બીજા દિવસે દેવપૂજાનાં વિશુદ્ધ વસ્ત્ર પહેરીને, પૂજાની સામગ્રી સાથે કુમારપાલ રથમાં બેસીને વાગ્ભટ્ટની હવેલીએ આવ્યા. વાગ્ભટ્ટ તેમને દેરાસરમાં લઈ ગયો. કુમારપાલે દર્શન-પૂજન કર્યાં. એમને પ્રતિમા ખૂબ ગમી કઈ. બે હાથમાં પ્રતિમાજીને લઈને, કુમારપાલ પ્રતિમાને એકીટસે જોતા રહ્યા.
રાજાને મૂર્તિ ખૂબ ગમી ગઈ !
તેમણે વાગ્ભટ્ટની સામે જોયું... ‘વાગ્ભટ્ટ !’
‘જી, મહારાજા !'
‘આ મૂર્તિ મને ખૂબ ગમી ગઈ છે...’
‘જી, મહારાજા !'
‘આ મૂર્તિ તું મને આપ. હું એક ભવ્ય દેરાસર બંધાવીને, એ દેરાસરમાં આ મૂર્તિની પ્રતિષ્ઠા કરું !'
‘મહારાજા, આપ સ્વીકાર કરો આ મૂર્તિનો. હું રાજી છું.’
સર્વજ્ઞ જેવા સૂરિદેવ
૧૧૨
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
