________________
20AINIA
પશુ ઊછેર યુવાનોને પડકાર
હિ હૈ
ગામડામાં પશુપાલન કરવામાં જ સરળતા મને શરૂઆત યુવાનો આ વ્યવસ્થા સામે સગવડ છે એમ જે યુવાનોને ‘સ્ટસ'નો પ્રશ્ન ખરાબ સ્વભાવ વિરોધ વ્યકત ન કરે તો પગ વિના નહિ બંને યુવાન સ્વયં આ પણ ઉત્સાહથી વધાવણે તો નહીં જ. માટે આયોજનને આવકારશે. શરૂઆતમાં માત્ર પ્રાયોગિક ધોરણે ૮થી ૧૦ આવકના આંકડા મૂક નો એક ભેસનો ખર્ચ
અથવા ઇલ્સ સાફ કરવા એસીડના બાટલા વેચીને ગુજરાન ચલાવે છે અને એ પણ એહસાનના બોઝ તળે દબાઈને કરે છે આવા
જેની પાસે કોઇ દિશા નથી, હતાશાનો અંધકાર છવાઈ ગયો છે,
જીવવા માટે ફંફા મારતા યુવાનોના આયોજનની શકિત પણ ! સીમિત બની ગઇ હોય છે. સુગાળવું લાગતું પશુ ઉછેરનું કામ | તેમને જીવન બક્ષી શકે તેમ છે. નવી આશાઓનું આભઆપી શકે ,
તેમ છે.
આહવાન ||
ધીરે ધીરે મ થવસ સાકર્ષણ વ્યક્તિગત બનીને વિકાસ સાથે નબળા ગણાતા યુવાનો સ્વાવલંબી બનતા એમની ચિંતાનો ભાર સરકાર પર નહિ રહે તે છ કાર્ય ૩ કરવા માટે પણ કોઇ ચોકકર આગેવાન જોઇશે. આ અગત્યની વાત છે. વ્યવસ્થાના વિકાસની સામે જયત- અનું. સ્વાવલંબન ૫૬ ટક્ક હેવાનું કરવાની સંખ્યાના પ્રમાણમં પશુની સંખ્યા ૫૬ વધતી જશે. જેથી મેંઘવારી સામે દૂધ ઉત્પાદન વધ્યા જ કરતું જ હોઇ આ કુંક સમું વલબી બને છે.
અજડ-અભણ ગણાતી ભરવાડ રબારી કેપે છેલ્લા એક દાયકામાં જ વિલેગવિકાસ સાધ્યો છે એનો સમગ્ર પથ પશુપાલનને જાય છે એ સ્પષ્ટ વાત છે.
દિશાહિન બેકર- ડીઝીધારી યુવાનોને ‘કામચોર’, ‘આળસુ uઇટ કોલર જોબના દિવાના' એવા વિશેષણોથી નવાજવા એ વધુ પડતું છે. આવા યુવાનોને જો આવા રચનાત્મક વેત્રની દિશામાં આ આયોજન દ્વારા સાંકળી
લેવાય તો ખૂબ જ ઉત્તમ કાર્ય થઇ શકે. રસ ધરાવનાર સંપર્ક સાધે અતુલ એચ. શાહ, મોહનલાલજી રાઠોડ, મોનિક મહેતા મહાજન, પ૧૦, પ્રસાદ ચેબર્સ ઓપેરા હાઉ, અબઈ1000.
અતુલ શાહ
નાનાગામ શહેરના પ્રતિદિન છિન્નભિન જતા ડીઝીધારી વધયુવાનોને સહાયરૂપ બનાવવા જે વિકલ્પો વિચારાય છે એમ પશુ ઊછેરનો વિકલ્પ પ્રમ નજરે ભલે વર સુગાળવો. નાકનું ટેરવું પડી જાય એવો લાગે જ “પશુ-પવન"ના ખાકિ, સામાજીક તથ
જીવદયારે જે અસીમ લાભો છે. એનો જો વિચાર કરવામાં આવે તે પ્રથમ દ્રષ્ટિએ કદરૂપી લાગતી આ વાત છુપાયેલું શાશ્વત માદા અનુભવી શકાય.
આજ પરિસ્થિતિ એવી મુશકેલ છે કે જેની પાસે કોઇ દિધ્ય નથી, સંપૂર્ણપણે હતાશાનો અંધકાર છવાઈ ગયો છે. આ દિશા-નિતા અનેહતાા પાછળના કારણો અગાઉ જણાવ્યું જ છે. જીવવા માટે હંફ મારતા યુવાનોના આયોજનની શક્તિ પણ ઘણી જ સીમિત અને મર્યાદિત પેય એ સ્વાભાવિક વાત છે. વાપી ગયેલી હતાશના કારણે ઘણા સુચવેલું કામ પણ યોગ્ય રીતે કરી શક્તા નથી એ એવી સ્થિતિ છે.
આવા યુવાનો માટે પશુપાલન- ઊછેરની નઝર વ્યવસ્થા કરી જોઇએઆ આયોજન સામે વાતો સુધરેલો. સભ્ય વર્ગ નાકનું ટેરવું રમવશે કે મેં બગાડશે એ નક્ક વાત છે. તેમજ જેને સહાયરૂપ બનવા માટે આ વ્યવસ્થ
પણ તાત્કાલીક ખા યોજના કરાય એ વર્ગ પણ તાત્કાલીક આ યોજના
સાથે સહમત નહી જાય. રસ્તાની વચ્ચે ગંદકી - ઊભી કરતો કારનો પોદળો અમૂલ્ય ખાતર છે. - એ સમજવા માટે ખેડૂત બનવું જરૂરી છે. એજ પ્રમાણે આ આયોજન નક્કર પરિણામ લાવી તેની ખાત્રી એમાં સંકળાયા પછી જ જાય.
દરેક ગામના મુખ્ય આયોજકે આ વ્યવસ્થા અંત્યંત ધીરજ રાખીને ગોઠવે તો રૂઆતમં બેડોળ-કેલ લાગતું આ ક્રમ સર્વ રીતે શુભ ઘી બને એમ બે મત નથી. અને સારા પરિણામે સુધારેલાવર્ગને પણ આવા આયોજનો તરફ આકર્ષશે એ પણ નકી છે.
એક પણ ગેરલાભ વગરના સંપૂર્ણપણે લાભદાયી એવા પશુ પાલન-ઊછેર' વિશે ઊંડાણી વિચારીએ તો આજના યુગમાં દૂધ રોજીંદી જરૂરિયાત છે. હવા- વીજળી, પાણી
જેટલી જ દૂધની અગત્યતા છે. એની સામે 'દૂધનું ઉત્પાદન જરૂરિપત કર ઓછું છે અને માવનારા દિવસોમાં જરૂરિયાત વધવાની જ છે. એટલે વેચારનો પ્રખ કદી ઊભો થવાનો.. નથી. મા રચનાત્મક, સર્જનાત્મક કાર્યની હતાશા આપ મેળે દૂર થઈ જાય છે. એક નવી |
જ
યુવાનોનું રૂપ બનાવવું 100 વાર જમીન લેવી બાદ કરતા માસિક 100થી ૧૫૦૦ રૂપિયા અને જેટલા યુવાનો જોડાય એટલો ભેંસથી ચાખી આવક આવે છે જે સેલ્સ ટેક્ષ કે. સંકુલ શરૂ કરવું શરૂઆતમાં માલધારી જેવા ઇન્કમ ટેક્ષની કોઇ સમસ્યા નથી. સાથે જ માણસને નોકરીમાં રાખવો. સવારના પંચ વાગ્યે વેચાણની પણ કોઈ ચિંતા નથી અને બીજા શરૂ થઈ જતા કામ પર યુવાનો દેખરેખ રાખે કામની સરખામણીમાં આતક તો વધારે છે જ. અને એ કામ જાતે શીખતા જાય.
આ યોજના જ સફળ થાય તો યુવાનો ગામ વિસ્તારપંરા અને સ્થળ સંજોગના સમક્ષ દિશા વિનાના છે. માત્ર શારીરિક કારણે શહેરમાં ન જઈ શક્તા યુવાનો માટે મહેનત પર જ જીવન ખર્ચે છે. અને સૌવની આયોજન તાત્કાલિક સળ બની છે કારણ કે બાટલી સાફ કરવી, મિલ્સના બાટલા વેચવા
યુવાનો માટે આ વગર બુધ્ધિએ, વધુ આવક કરાવી આપનારું કાર્ય છે. આ આયોજનની સફળતા અને તદન સામાન્ય સમજ શક્તિ ધરાવતા યુવાનોને મળેલી સફળતા જોઈ બુદ્ધિજીવી યુવાનો પણ આ વ્યવસ્થા તરફ આકર્ષાઈને આગળ આવશે.
Jinal)||
ગુજરાત સમાચાર, મુંબઈ, મંગળવાર, તા. ૩ જુલાઈ, ૧૯૩૯
