Sajjan Sanmitra yane Ekadash Mahanidhi

Author(s): Popatlal Keshav Doshi
Publisher: Popatlal Keshavji Doshi

Page 1222

૧૧૫
સજ્જન સિ ૬૩. વિ શિવપક્ષ આ પ, પદ્ધિ સન્મુખ કેય; તાન ગુરૂ હૈ આતમા, અપના એર ન કે.ઈ. ૬૪. સેવત કે નિજ ભાવમે, જાગે તે ચંહુવા, સુતે આનમ-સામે,સદા ૨૧૩ પાત્ર ૨. ૬૫. અંતર ચેતન દેખકે, મહિર કેડ સ્વભા; તાકે અતજ્ઞનતે, હેઈ અચવ દ્રઢ ભાવ. ૬૬. જાસે માતજ્ઞાન ૨, જબ ઉન્મત્ત સમાન; અંગે દ્રઢ અભ્યા તે, પથ્થર તૃણ અનુમાન. ૬૭. ભિન્ન દૈહતે સાવિયે, હ્યુ. આપહીમે આપ; ગુપ્ત હીમે” નહિ હુવે, દેહાતમ-ભ્રમ-તાપ. ૬૮ પુણ્ય પ થત અત્રત મુગત દેઉ કે ત્યાગ, અવૃત પરંગત ભી ચજે, ત તે રિ શિવ-રાગ ૬૯ પરત્વ–પ્રાપ્તિ ભંગે, ગત શૠિત્રત કેડિ; સમ-ભાવ-હતિ પાકે, ગત્ત ભી ઇનમે &િ.૭૦ દહન સમે યુ તૃણુ હે, સુ” થત અગત છે; ક્રિયા શક્તિ ઇનએ નહિં, યાં અતિ નિશ્ચય શેઢે ૭૧ વ્રત ગુજુ ભારત ઋતિ, તિ જ્ઞાન ગુન કે ઈ; પરમાતમકે જ્ઞાનતે, પરમ-આતમાં ઈ ૭૨ વિન જૈતુ માશ્રિત રહે, ભવ । કણુ દે; તાત ભવ છેકે નહિ, લિંગ-પક્ષ-લ જે ૭૩. જાત દે શ્રિત રહે, બક કાણું દેહ; તાતે' મત્ર કેકે નાત, જાતિ-ક્ષત જે ૭૪. અતિ સ્પ્રિંગકે પક્ષને ઝિંકુ હૈ દ્રઢ રાગ; માહુ-જાલમેં સે રે, ન કહે શિવ-સુખ ભાગ ૭ હિંગ દ્રવ્ય ગુન આદરે, નિશ્ચય મુખ બહાર; બાહ્ય લિંગ હુંઠ નય મતિ કરે મુદ્દે વિચર, ૭૬, ભાવ લિંગ જા 1' લયે, સિદ્ધા પનસ ભે; તતે આતમકુ નહિં, લિંગ ન જાતિ ન વેદ. ૭૭. ૫ગુ દ્રષ્ટિ યું “ધર્મ', દ્રષ્ટિ-ભેદ નહુ દેત; આતમ-દ્રષ્ટિ શરીરને હું ન ૫૨ ગુન હત. ૦૮, ૨૨ન વિકલતાહિક દશ, ભ્રમ માને થહું; નિશ્ચય નયમે દોષ-ક્ષય, વિના સદા બ્રમા ૨૨ ૭૯ કે નહિં બહિરાતમાં, જાગતલી પદ્ધિ થા છૂટે ભવચે અનુભવી, સુપન-યિક નિગ્રંથ.૮૦ પી પાર કહા પાવના ?, બિટયા ન મનકા ચાક યું કે હુકે એક્, ધરતી કાસ હજાર ૮૧. જિહાં યુદ્ધ વિર પુરૂષી, તિહાં રૂચિ તિહાં મન દીન; આતમ-મતિ ખાતમ-રૂચિ, હુ કેન આધીન ? ૮૨. સેવત ૫૨મ પરમાતમા, તકે વિક તસ રૂ૫૬ તિયાં એવત ચેતકુ, હાલત તિ--રૂ. ૮૩. આપ આપમ સ્થિત હુએ, તથ' અગ્નિ-ઉદ્યોત; સેવત આપહિ મા, હું પૃભાતમ હોત. ૮૪. અહિ પ૨મ દ ભાવિધ, વચન ભગાચર ભાર; સહજ ચેતિ તે પાયે, ફિર નહિ ભવ અવતાર. ૮૫. જ્ઞાની કુ દુઃખ થ્રુ નહિં, ગ્રહજ સિદ્ધ નિર્વાણુ સુખ પ્રકાશ અ લવ ાએ, બહુિ ઠાર કલ્પન્નુ ૮૬, સુપન-દૃષ્ટિ સૂખ-નાશત, જ્યું દુ:ખ ન લડે લા; જાગર દૃષ્ટ વિનમે, ત્યું મુકુ હું શાક. ૮૭. સુખ-માવિત દુઃખ પાયકે, ાય તે જ ગજ્ઞાન; ન રહે સે મહુ તામ", કોમલ ફૂલ સમાન. ૮૮ ૬ઃખ-પરિતાપે નવિ ગલે, દુ:ખ--ભાવિત મુનિ-જ્ઞાન; ૧ ગઢે નવ દઢુનમે, ચનર્ક અનુમાન. ૮૯. તાતે' દુ:ખસું લત્રિએ, આપ શક્તિ અનુસાર, તે દહ૧૨ દુઈ ઉલ્લકે, જ્ઞાન ચરણ આચાર. ૯૦. નમે ઊરત સુમત જવું, ગેને ન બન-પડ્ડા, પ્રભુ-રજકે હેત હ્યું, જ્ઞાની અસુખ-પ્રચાર. ૯૧. વ્યાપારી વ્યાપારમેં, સુખ કવિ માને દુઃખ, ક્રિયા-કષ્ટ સુખમે ગિને, હું વર્જીત મુનિ-મુખ્ય. ૯૨. ક્રિયા રામ મળ્યાસ હૈ, કુલ તે જ્ઞાન મથક ઉનકે સાની જે, એક-મુતિ અનિયલ ૯૦ મા થાય ચાલ, શવિધ યુગ
ܘ