Sajjan Sanmitra yane Ekadash Mahanidhi

Author(s): Popatlal Keshav Doshi
Publisher: Popatlal Keshavji Doshi

Page 1221

અંતિમ આરાધના માત્મમાધ
૧૫૫
ઉદાસ ? ૩૩. રવજી અવિદ્યા-જનિત અહિ, મિટે ? કે જ્ઞાન; માતમન્નાને હું મિટે, ભાલ-બેષ નિદાન. ૩૪. થમ અરૂપી દ્રશ્યકે, નહિ રૂપી પર હેત; અપમ ગુન ચે નહીં, યું જ્ઞાની મિલ દેત. ૩૫. નૈગમ નયકી કલ્પના, શ્રપરમ—ભાવ વિશેષરૃપમ લાગે. મગનતા, સ્મૃતિ વિશુદ્ધ નયરેખ. ૩૬. રાગાદિક જળ પશ્તિરી, કરે સહજ જીણુ ખેજક ઘટમે ભી પ્રગટે તદા, ચિત્તાની માજ ૩૭. શઞાદિક પરિણામ-શ્રુત, મહિ અન"ત "સાર, તેહિજ શગાદિક હિત, જાને પરમ પદ સાર, ૩૮ ભવ પ્રપંગ મન જાડાકી, માજી જાડી મૂળ; ચાર પાંચ દિન ખુશ લગે, અંત મૂકી પૂ. મહ આઝુરી જાત મન, તામે' મુગ મત હો; યામેં જે મુનિ નહિ પરે, તાકુ અસુખ ન કેä. ૪૦. જન્મ નિજ મન સન્મુખ હુએ, ચિડૈ ન પ૨ ગુણ દેષ; તબ બહુરાઈ લગાઈએ, જ્ઞાન ધ્યાન રસ પે.ષ. ૪૧ અઢડકાર પરમે ધરત, ન લહે નિજ ગુણ ધ; ઋતુ'જ્ઞાન નિજ મ્રુત્યુ લગે, છૂટે પરિહ સબધ. ૪ર અથ ત્રિલિંગી પદ લહે, સા નિહ માતરૂપ; તે પણ કરી કર્યુ. પાઇએ ? અનુભવ-ગમ્ય સ્વરૂપ. ૪૩ [દિસિ ાખી નિષે ડગ ભરે, નય પ્રમાણુ પ ક્રોઢિ; મગ ચઢે શિવપુર લગે, મનુભવ આતમ જો]િ ૪૪ આતમ-ગુણુ અનુભવતભી, વૈતાહિકતે ભિન્ન; ભૂતે વિભ્રમ-વાસના, જોરે ફિરે ન ખન્ન ૪૫ રૂખે સે ચેતન નહિં, ચેતન નાહિં દિખાય; રાષ તેષ કનસું કરે ? આપદ્ધિ માધ મુાય. ૪૬ ત્યાગ ગ્રહણ માહિર કરે, મૂઢ કુશલ અંતરંગ; ખાહિર મંતર સિદ્ધ, નહિ ત્યાગ અરૂ ચગ. ૪૭ આત્મજ્ઞાને મન ધરે, વચન-ય-તિ છે; તે પ્રકટે શુભ વાસના, ગુણુ અનુભવકી જોઢ, ૪૮ ચેગાર ભીકુ અસુખ, અંતર બાહિર સુખ; સિદ્ધચૈઞક સુખ છે, અંતર બાહિર કુ:ખ, ૪૯ સે કહીએ સે પૂછીએ, તામે પક્ષ્યિ રખ; યાતે મિટે ભાવતા, આષરૂપ હુઇ ચંગ. ૫૦નહિ કછુ ઇંદ્રિય વિષયમે ચૈતન તિકાર, તાલી જન તામે રમે, અધ માહ-અધાર. ૫૧ મૂઢાતમશું તે પ્રખલ, મેહે wilā શુદ્ધિ, જાગત હૈ મમતા ભરે, પુદ્ગલમે નિજ બુદ્ધિ પર તાકુ આપન-શ્રમ અલ, જા નહિ શુભ ચેગ; શ્રાપ આપ મૂઝવે, નિશ્ચય અનુભવ ભાગ ૫૩ ૫શ્નો ક્રિસ્ચે બુઝાવના ? તુ પર-ગ્રહણ ન વાગ, ચાહે જેમ ખુઝને; એ નહિ તુરુ ગુણ ભાગ, ૫૪ જખàાં પ્રાની નિજ મતે, ગ્રહે વચન મન જાય; તમàાં હિ સસાર ચિર, લેડ-જ્ઞાન મિટિ જાય. ૫૫ સૂક્ષ્મ ઘન જીરન નવે, યુ કરે ત્યું દે; તાતે બુધ માને નહિ, અપની પરિણતિ તે ૫૬ [હાનિ વૃદ્ધિ ઉજવલ મલિન, જયુ કરે સુ ઉંડ; તાતે ખુષ માને નહી, અપની પરિણતિ તેહ,] ૫૭ જૈસે નાથ ન આપકો, હેત વકો નાથ; તેસે તનુકે નાતે, ચૈતન અચલ અનાથ, ૫૮ જંગમ જંગ થાવર પરે, જાક ભસે નિત્ત; સેા ચાખે સમતા સુધા, અવર નહિ જ-ચિત્ત, પઢ઼ મુગતિ દૂર તાર્ક નહિ, જાકું સ્થિર મતેષ; કર મુગતિ તાક્ સદા, જાકૂ વિતિ-પેષ; ૬૦ દાત વચન મન ચપલા, જનકે સગ નિમિત્ત; જના ગી હાવે નહિ, તાતે મુનિ જગ-મિત્ત ૬૧. લાસ નગર વનકે વિષે માને દુવિધ સ્ત્રબુદ્ધ, ખાતમ-ની' વસતિ, કેવલ અતિમ શુદ્ધ. ૬૨. આપ-ભાવના દેહમ, દેઢાંતર ગતિ ત, શાપતિ એ આપી, સા વિદે' પદ હેત,