Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek

Author(s): Harshad Doshi
Publisher: Jain Academy

Page 6

ગુજરાતકેસરી વાણીભૂષણ પૂ. ગિરીશચંદ્રજી મ.સા.ના ભાવોદ્ગાર
મેં જોયા ગુરુ જયંતને ! પૂ. તપસ્વીજી મહારાજ અને પૂ. પ્રભાબાઈ મહાસતીના દીક્ષા પ્રસંગે હું મારા પિતાજી સાથે બગસરા ગયો હતો ત્યારે ગુરુપ્રાણની તેજસ્વી મુખમુદ્રાથી હું આકર્ષાયો હતો. ત્યારે મારી ઉમર ઘણી જ નાની હતી, પણ એ પિતા-પુત્રીના દીક્ષાના પ્રસંગથી મારામાં વૈરાગ્યભાવ અંકુરિત થવા લાગ્યા હતા.
શ્રી જયંતગુરુ સંસારી અવસ્થામાં હતા ત્યારથી જ તેમનો પરિચય હતો. તેઓશ્રી મારા મોટાભાઈના સસરાના સાળા હતા. એટલે હું પૂજ્ય ગુરુવરો સાથે સંસાર અને ત્યાગના સંબંધથી જોડાઈ ગયો છું. એ સમયે શ્રી જયંતગુરુ શુદ્ધ ખાદીધારી અને ગાંધીવાદી હતા. તેમણે મને પણ રેંટિયો કાંતતાં શીખવ્યું અને ખાદી પહેરતો કરી દીધો, જે આજ પર્યત ચાલુ છે.
એ દિવસોમાં હું પ્રાણગુરુ ઉપરાંત પૂ. મોટા રતિલાલજી અને પૂ. નાના રતિલાલજી મહારાજ સાહેબ પાસે ધાર્મિક અભ્યાસ કરવા પ્રયત્નશીલ હતો. જ્યારે પૂ. ગુરુદેવ બનારસ ગયા ત્યારે પ્રાણગુરુએ મને પણ તેમને શરણે મોકલ્યો. આગ્રાથી બનારસ અને ત્યાંથી કલકત્તા સુધી તેમની સાથે વિહાર કર્યો. બનારસમાં ત્રણ વર્ષમાં પૂ. તપસ્વીજી મહારાજ અને શ્રી જયંતગુરુ પાસેથી ઊંડો શાસ્ત્રીય અભ્યાસ કરવાની તક મળી. કલકત્તામાં મારા પુણ્યોદયે તેમની પાસે ભાગવતી દીક્ષા અંગીકાર કરવાનું સદ્ભાગ્ય મળ્યું.
જ્યારે તેમની આજ્ઞાથી દેશ તરફ વિહાર કર્યો ત્યારે તેમની છાયામાં એક દશકો વિતાવી દીધો હતો. તેમના કાશીના અભ્યાસ અને પૂર્વભારતના ઐતિહાસિક અને અનુભવપ્રચુર વિચરણનો હું સાક્ષી છું. આ દસકામાં મેં શું જોયું?
કોઈની નિંદા નહીં અને સૌમાં સગુણનાં દર્શન કરવાં એ તેમનો ખાસ ગુણ છે. તેમનું હૃદય હંમેશ કરુણાથી છલકતું હોય એટલે તેમના તરફથી હંમેશ આવનારને આદર, રહેનારને રક્ષણ અને જિજ્ઞાસુને સમાધાન મળતાં હોય છે. આંધળાને આંખ, ભૂખ્યાને ભોજન, થાકેલાને વિસામો, હતાશને આશ્વાસન, નિરાધારને આધાર, ભોગીને ભાન અને યોગીને સન્માન એ તેમનું વિજ્ઞાન છે.
મેં શ્રી જયંત ગુરુમાં ક્યારે પણ અહં કે દંભ જોયા નથી. મેં તેમનામાં હંમેશ સરળતા, સહજતા, મમતા અને નમ્રતાનાં દર્શન કર્યા છે. આવા ગુરુને શતશત વંદન! કોલક્તા
- ગિરીશમુનિ ૧ માર્ચ, ૨૦૦૯