Prakaran Bhashya Sar

Author(s): Akalankvijay, Chidanandsuri
Publisher: Mahendrabhai J Shah

Page 177

૬૩
(૩૦) સ થાર પાદ ઘટ્ટન—ગુરૂના સંથારા ઉપકરણ વિગેરેને
પગ લગાડવા.
સંથારા વિગેરે ઉપર
(૩૧) સારાવસ્થાન—ગુરૂના
ઉભા રહેવું.
( ૩૨) ઉચ્ચાસન—ગુરૂના કરતાં ઉંચા આસને બેસવું. (૩૩) સમાસન—ગુરૂના સરખા આસને બેસે તે આશાતના.
ઉત્તમ શિષ્યે ગુરૂની આશાતના વર્જવી. આશાતના નહિ કરનાર શિષ્ય ઉપર ગુરૂની પરમકૃપા હાય છે, અને તેથી જ્ઞાનાદિક પ્રાપ્ત સુગમ થાય છે. શ્રાવકને પણ આ આશાતનાએ યથાયેાગ્ય ટાળવી. ગુરૂને પગ લગાડવે એ જઘન્ય આશાતના છે પણ ગુરૂની આજ્ઞા ન માનવી, આજ્ઞાથી વિપરીત કરવું. આજ્ઞા સાંભળવી નહિ, કઠાર ભાષણ કરવું. એ ઉત્કૃષ્ટ આશાતનાએ છે. ( -શ્રાદ્ધવિધિ-વૃત્તિ. )
( ૧૨ ) વિધિ-ર લઘુપ્રતિક્રમણ સવાર-સાંજની સવારના પ્રતિક્રમણના નિયમવાળાએ સામગ્રી કે શક્તિના અભાવે કરવાની સવાર-સાંજની એ વિધિસવારે—ઇરિયાવહી–કુસુમિણને કાઉસગ્ગ, ચૈત્યવંદન, મુહપત્તિ એ વાંદણા, રાઇય' આલેાઉં. સભ્યસવિ. વાંદણા, ખામણા, વાંદણા, પચ્ચક્ખાણ, ૪ છેભવંદન, એ સજ્ઝાયના આદેશ.
સાંજના—ઇરિયાવહી, ચૈત્યવંદન, મુહપત્તિ. વાંદણા. પચ્ચક્ખાણ વાંદણા. દેવિસઅ' આલેાઉ, સવ્વસવિ, વાંદણાં, ખામણાં, ૪ છે।ભવંદન, દેવસિઅ પાયચ્છિત્ત, કાઉસગ્ગ, સજ્ઝાયના ૨ આદેશ.