________________
૧૨,
પારિફાવણિયાગારેણું વિધિપૂર્વક વહેરેલું હોય અને વિધિપૂર્વક વાપરતાં વધ્યું હોય તે તે પરઠવવા ગ્ય ગણાય છે. પરંતુ પરઠવતાં અનેક દેષ જાણું ગુરૂ મહારાજ પચ્ચ.વાળા મુનિને વાપરવાની આજ્ઞા કરે તે પચ્ચે ભંગ ન થાય એ માટે આ આગાર છે. આહાર વાપરનારને ગુરૂની પવિત્ર આજ્ઞા જ આરાધવાની છે પણ લેલુપતા રાખવાની નથી. ચલપટ્ટાગારેણું–વસ્ત્ર ન પહેરવા છતાં પણ અવિકારી રહેનારા એવા જિતેન્દ્રિય મહા મુનિઓ વાનું પણ
અભિગ્રહ પચ્ચ. કરે છે. તેઓ વસ્ત્ર રહિત બેઠા હોય અને કઈ ગૃહસ્થ આવે તે ઉઠીને તુર્ત એલપટ્ટ પહેરી લે છે ,
તેને પચ્ચ ન ભંગ ન ગણાય. ૧૩. લેવાલેવેણું–ન કલ્પે એવી વિગઈ વડે કડછી વિગેરે
ખરડાયેલી હોય તે લુછી નાખ્યા છતાં કિચિત અંશ રહી જવાથી આહાર, ગ્રહણ કરતા ભંગ ન ગણાય માટે આ આગાર છે.
૧૪, ગિહન્દુ સંસહેણું–આ આગાર મુનિને માટે છે, કેમકે
મુનિને પિતાના માટે નહિ બનાવેલ ભિક્ષા લેવાની છે. એટલે ગૃહસ્થ વિગઈ વડે સંસૃષ્ટ-મિશ્ર કરેલ હોય તેવા અપ સ્પર્શવાલા ભેજનથી પચ્ચને ભંગ ન ગણાય. ઉકિપત્ત વિવેગેણું–આ આગાર મુનિને માટે છે. પિંડ વિગઈને અલગ કરી હોય તે પણ કિંચિત્ અંશ રહી જાય, તેવી વસ્તુ વાપરતાં પચ્ચીને ભંગ ન થાય તે માટે આ આગાર છે.
