Prakaran Bhashya Sar

Author(s): Akalankvijay, Chidanandsuri
Publisher: Mahendrabhai J Shah

Page 176

१६२
(૧૭) ખદ્ દાન –ગુરૂની આજ્ઞા વિના મધુર આહાર બીજાને વહેંચી દે.
(૧૮) મદ્દાદન—મધુર આહાર પેાતે વાપરી લે, (૧૯) અપ્રતિશ્રવણુ—દિવસે ગુરૂ ખેલાવે ત્યારે ન મેલે તા. (૨૦) ખદ્ (ભાષણ) કર્કશ મોટા ઘાંટા પાડીને ખેલે તા. (૨૧) તત્રગત ( -, )—પેાતાના આસને બેઠા બેઠા જ જવાબ આપે.
)—શું છે ? શું કહા છે ? ઈત્યાદિ બાલે તા.
(૨૨) કિમ્ (
""
)—તું, તને, ત્હારા ઈત્યાદિ તાછડાઈથી મેલે તા.
(૨૩) તુમ્ (,,
(૨૪) તજાત (., )-ગુરૂ શિખામણમાં જે વચન કહે તે જ જવાબમાં સામે ઉલટા જવાબ આપે. (૨૫) નાસુમન-ઈર્ષ્યાથી દુભાતા હોય તેમ વર્તે, ગુરૂ પ્રત્યે સારૂ મન–વિવેક ન દર્શાવે.
(૨૬) નામરણ—ગુરૂ ધમકથા કહેતા હોય ત્યારે તમને યાદ નથી, એમ ન હેાય ઈત્યાદિ કહે.
(૨૭) કથા છેદ—ગુરૂ ધ કથા કહેતા હોય ત્યારે એ કથા હું તમને સમજાવીશ ઈત્યાદિ કહી કથા ભંગ કરે. (૨૮) પરિષદ્ ભેદ—ગુરૂ ક્યા કહેતા હોય ત્યાં વચ્ચે આવીને સમય થઈ ગયા છે ઈત્યાદિ કહી સભાના ભંગ કરે. (૨૯) અનુત્થિત કથા-ગુરૂ ધર્મકથા કહેતા હોય, તેટલામાં પેાતાની ચતુરાઈ બતાવવા એ જ કથાના વિસ્તાર કરે.