________________
જાન્યુઆરી ૨૦૧૬
પ્રબુદ્ધ જીવન
૪૧
જાગૃત રહીએ તો પછી મનદુ:ખનો પ્રસંગ જ ઊભો ન થાય અને જ્યાં કોઈ ખૂબ સુંદર છણાવટ કરી છે. ભાષાકીય અને લેખકીય પકડ સારી જ પ્રકારનું મનદુ:ખ નથી ત્યાં, સ્વાભાવિક રીતે “મિચ્છા મિ દુક્કડ' છે. છતાં પ્રબુદ્ધ લેખક પણ ક્યાંક થાપ ખાઈ જાય છે. ઉચ્ચારવાનો કે ક્ષમા માગવાનો પ્રશ્ન જ ઉભવતો નથી.
જેમ કે-૯મી ગાથા માટે લેખકશ્રી લખે છેમન, વચન અને કાયાના યોગોની પ્રવૃત્તિઓને પળે પળ જાગૃતિ અજિતનાથ ભગવાન શ્રાવસ્તિ નગરીમાં જન્મ્યા હતાં. સેવીને જો કોઈનું પણ મનદુ:ખ ન થાય એવી રીતે ગોઠવવામાં આવે (શ્રાવતિથી અહીં અયોધ્યા નગરી અર્થ લેવો). ભલા, શ્રાવતિ નગરી તો નવા કર્મો નહીં બંધાય અને સામી વ્યક્તિના અઘટીત-અનપેક્ષિત અલગ છે અને અયોધ્યાનગરી અલગ છે. કયા નિયમથી તમે શ્રાવતિને વ્યવહારો થકી આપણને મનદુ:ખ થતું હોય એ વખતે પણ જો અયોધ્યા બનાવો છો !? સમતામાં રહેવાય તો પણ નવા કર્મો બંધાતા નથી. જે પણ થઈ રહ્યું વળી અજિતનાથ શ્રાવસ્તિમાં જન્મ્યા હતાં લખવું પણ યોગ્ય છે એ માત્ર અને માત્ર આપણા પોતાના પૂર્વભવના કર્મોના ઉદય નથી. અજિતનાથ તો અયોધ્યામાં જ જન્મ્યાં હતાં. થકી જ થઈ રહ્યું છે એ સ્વીકારવું જ રહ્યું. આવો સાક્ષીભાવ કેળવવાથી એટલે મને લાગે છે કે લેખકશ્રી ‘સાવસ્થિ પુત્ર પત્થિવ'ના મર્મને પૂર્વના કર્મો ઓછા થતા જશે અને નવા કર્મો બંધાશે નહીં એટલે તે સમજી શક્યા નથી. અથવા એના ચિંતનમાં ઉંડા ઉતર્યા નથી. આપણાં પૂર્વના સંચિત કર્મોનો જથ્થો ઓછો થતો જશે અને આપણે સાવસ્થિ પુવ પત્થિવનો અર્થ એમ સમજવો જોઈએ કે-શ્રાવતિ ધીમે ધીમે કર્મરહિત થતા જઈએ અને મોક્ષની દિશામાં ચોક્કસપણે આગળ નગરના પૂર્વ (પહેલાંના) પત્થિવ એટલે રાજા. શ્રાવતિના રાજા પ્રયાણ કરીએ એ હકીકત છે.
સંભવનાથ અને સંભવનાથના પૂર્વેના રાજા-પૂર્વના તીર્થકર એટલે ક્યારેય પણ નિમિત્તને દોષ દેવાને બદલે સર્વદા જાગૃતિ સેવીને અજિતનાથ ભગવાન. એટલે શ્રાવસ્તિ અને અયોધ્યાની ભેળસેળ મન, વચન કે કાયાના યોગો દ્વારા બધાય જીવો સાથે જો કરવાની જરૂર નહિ રહે. મૈત્રીભાવપૂર્વક વર્તવામાં આવે તો ક્ષમાપના યાચવાનો જ પ્રસંગ લોકોને ખોટી માહિતી ન મળે એ આશયથી આ સૂચન કરેલ છે. ઊભો નહીં થાય એવો અનુમોદનીય સંદેશ આપવા બદલ તંત્રીશ્રી
1 આચાર્ય શ્રી રત્નચંદ્રસૂરિજી ડૉ. ધનવંતભાઈ શાહને હૃદયપૂર્વકના અભિનંદન.
C/o. શારદાબેન કાળીદાસ જવેરી જૈન ઉપાશ્રય 1 જાદવજી કાનજી વોરા
૫, મિત્રમંડળ સોસાયટી, પાણીની ટાંકી પાસે, મો. : ૯૮૬૯૨૦૦૦૪૬
આશ્રમ રોડ, ઉસ્માનપુરા, અમદાવાદ-૩૭૦૦૧૩.
સંપર્ક મો. : ૮૩૦૬૪ ૨૩૫૩૧. પર્યુષણ વિશેષાંક મળ્યો. યોગ્ય સમયે તમે વાચકોના હાથમાં
(૧૧) મૂક્યો. સહુ વાચકો તમારા આભારી રહેશે. શાસ્ત્રોના આધારે પધારો વિક્રમ સંવત ૨૦૭૨, લખાયેલો આ અંક શાસ્ત્ર સમો બન્યો છે. અલબત્ત શાસ્ત્રગ્રંથ સમો વીર સંવત ૨૫૪૨. હે કાળ દેવતા આ અંક સુવર્ણ થાળ બરાબર છે. તેમાં અલ્પ ક્ષતિ પણ ન હોવી જોઈએ. તંત્રી લેખ ગમ્યો. ખૂબ જ ગમ્યો. વાર્તાલાપની શૈલીથી જીવનના • શ્રી પંચિદિય સૂત્ર (પાન-૨૪ R) અનુસ્વાર ચૂકી ગયું. વિકટ પ્રશ્નોની સુંદર છણાવટ થઈ છે. મારી કવિતાની પંક્તિ યાદ • પુણીઓ-પુણિયો ! (પાન-૨૫ વચ્ચે) કેમ?
આવે છે. • સજ્જાય-સક્ઝાય! કેમ?
‘દેનારો આપે સમજીને, એને પછી શું માપે’ પૂરો અંક વાંચ્યા બાદ આથી વધુ અશુદ્ધિ ન જડે તો સારું.
સહજતાનું સુખ અનેરું મનને શાતા આપે’ ઘણાં માસિકોના તંત્રીને તેમના અંકોની આવી ભૂલો પ્રત્યે આંગળી તમે સાચું જ કહ્યું છે કે “આપણાં કર્મ પ્રમાણે પ્રારબ્ધ-નિયતિનું ચીંધુ ત્યારે “ચાલે” એવા જવાબ મળ્યા છે જે તમારે ત્યાંથી તો નહીં જ મળે. પટ તૈયાર થાય છે. નિયતિ ક્રમાનુસારિણી. કર્મોનો હિસાબ તો
_ રમેશ બાપાલાલ શાહ આપવો જ પડે છે. એના ફળ સારા પણ હોય અને ખરાબ પણ
- સુરત-૩૯૫૦૦૧ હોય. આપણે સકર્મો કરતાં રહીએ તેથી આવતો ભવ તો સુધરે. ત્રણ ત્રણ વખત પ્રુફ રીડીંગ થાય છે, છતાં ક્ષતિ રહી ગઈ એ અક્ષમ્ય કાળ દેવતાને તમે કરેલી પ્રાર્થનામાં મારો સૂર પુરાવું છું. છે જ. હવે વધુ ચોકસાઈ કરીશું. આપ વિના સંકોચે ભૂલો બતાવતા તા.ક. ગાંધી વાચનયાત્રા...પણ ખૂબ જ ગમે છે. રહેશો. – તંત્રી
સોનલબેન અભિનંદન. (૧૦)
|| મેઘબિન્દુ નવેમ્બર ૨૦૧૫નો અંક વાંચ્યો, દરેક લખાણો અદ્ભુત છે. ડૉ. ૪, ઉમિયા ભુવન, ડૉ. આર. પી. રોડ, અભય દોશી દ્વારા “અજિતશાન્તિ અને બૃહત્ શાન્તિના રહસ્યો'
વર્ધમાન નગર સામે, મુલુંડ (વેસ્ટ), મુંબઈ-૪૦૦૮૦. નામનો લેખ લખાયેલો તે વાંચ્યો.
ફોન : ૨૫૬૮ ૦૩૮૫. સેલ : ૯૩૨૦૪ ૪૦૮૭૭.
