________________
( ૨૪ )
હિંસા કરવાથી, મુનિરાજને સતાવવાથી, કામને આધીન થવાથી, અતિ તૃષ્ણાથી તેમજ સંસારની આસક્તિથી દુઃખી થયેલા અને તારાધનથી, શિયળપાલનથી ને દાન વિગેરે ધર્મના પાલનથી સુખી થયેલાના અનેક દૃષ્ટાંતા છે તેવુ જ એક દૃષ્ટાંત હે રાજા ! તમે, તમારા બે પુત્રા અને તમારી રાણીએ વિગેરે પૂરું પાડે છે. તમારું પૂર્વભવનુ વૃત્તાંત જાણીને તમે પણ પાપાચરણથી દૂ રહેવા અને ધર્માચરણુ આચરવા પ્રયત્ન કરો કે જેથી તમારા આત્માની પ્રગતિ થાય..”
દેશના શ્રવણ કર્યા પછી રાજાએ પૂછ્યુ કે–· હે મહારાજ ! મારી બુદ્ધિ મારા પુત્રાને મારવાની શા કારણે થઇ ?’ ગુરુ કહે--“હે રાજા ! તારા પૂર્વ ભવ સાંભળ. પૂર્વે બે ક્ષત્રીઓ હતા. તે બન્ને ધનુ ર હતા. અન્યદા શિકાર કરવા માટે વનમાં ગયા. ત્યાં તેણે હરણના યુગલને તીક્ષ્ણ બાણ-વડે હણ્યું. ત્યાંથી મરણ પામીને અનેક પ્રકારની વ્યથાને સહન કરતા અનેક ભવામાં ભમી, અકામ નિર્જરાના ખળથી હરણના જીવ તુ રાજા થયા અને હરણીના જીવ તારી રાણી લક્ષ્મી થઇ. પેલા એ ક્ષત્રિયાને વનમાં ભમતાં એક મુનિ મળ્યા, તેમની મેટા ક્ષત્રીએ પાંચ વાર અવજ્ઞા કરી, પરંતુ શાંતિના ગૃહ તુલ્ય તે દયાળુ મુનિએ તે બન્નેને પ્રતિખાધ પમાડ્યો. તે બન્ને હર્ષિત થઈ શ્રાદ્ધધર્મ અ ંગીકાર કરીને નગરમાં આવ્યા. ઘણા કાળ પર્યંત શ્રાદ્ધધર્મની આરાધના કરીને તે બને ક્ષત્રીએ મરણ પામી હે ભૂપતિ ! તારા પુત્ર પાલ ને ગેાપાલ થયા. પૂર્વભવના વેરાનુભાવથી તને અને તારી રાણી લક્ષ્મીને તેને મારવાની વૃત્તિ થઇ. જીવે કરેલાં કર્મ ભાગવ્યા સિવાય છૂટકો નથી. વળી પૂર્વભવમાં મુનિને પાંચ વાર સતાપના કરેલી હાવાથી પાલને પાંચ આપત્તિઓ પ્રાપ્ત થઇ અને શ્રાદ્ધ
