________________
(૩૦) ટૂંકી દેશના સાંભળીને તે ચંદ્ર જીવદયાને સ્વીકારી પિતાના માથી નીચે મુજબ વ્રત અંગીકાર ૐરાન શ્રી જિનકાસૂરએ ને પણ સ્વામીનો આગ્રહ છે અર્થવાળું આ કથાનક રર પણ મારવા નહી. એ રીતે નિશ્ચય કરીને મહા કુમાર ગુરુમહારાજને વાંદીને તે જ નગરના જયસેન રાજેની પાસે જઈને તેની સેવા કરવા લાગે.
પવિત્રતા, સત્ય, ઉચિતતા, ચતુરાઈ તથા દાક્ષિણ્યતા આદિ અદ્દભુત સેવાગુણોથી તે રાજાને પ્રિય થઈ પડશે.
એક દિવસે પ્રેમવાળાં હાસ્યથી સ્નાન કરાવેલ છે હોઠેને જેણે એવા તે રાજાએ નિર્મળ વિવેકવાળા તે ચંદ્રકુમારને એકાંતે બેસાડી કહ્યું કે-ઇંદ્ર સાથેના યુદ્ધમાં પણ કુશળ એવા મારા દૂધ સરખી ઉજજવળ કીર્તિવાળા બૈર્યવંત સુભટો છે તેઓને પણ તારી દષ્ટિ તણખલાંની પેઠે જોઈ રહી છે. કાર્યથી કહી આપેલ છે સર્વ ગુણોને જેણે એવો જે તું, તેની પૈર્યરૂપી રસના મહાસાગરમાં નવી કમલિની સરખી આ દષ્ટિ પરાક્રમને સૂચવી રહી છે, માટે હે શૂરવીરશિરોમણિ ! દાખલ થવાથી ખૂંચતા એવા શત્રુરૂપી શલ્યને મારા હૃદયમાંથી ઊગતું જ તું જડમૂળથી ખેંચી કાઢ.
અન્યાયરૂપી મધના ઘડા સરખ, ભયંકર વિનાશવાળો તથા : મારા ન્યાયરૂપી વૃક્ષને ઉખેડી નાખવાને હાથી સરખો કુંભ નામને ધાડપાડુ ઉન્મતપણે કૂદ્યા કરે છે. તે દુષ્ટ કે સ્ત્રીઓ તથા ગાયને હરી જાય છે, મુનિઓને પણ મારી નાખે છે અને
જ્યારે તેને સૈન્યથી પ્રતિકાર કરવામાં આવે છે ત્યારે તે યમરાજાને પણ દુર્ગમ એવા કિલ્લામાં ભરાઈ બેસે છે. માટે મને સુખી કરવા સારુ અતિવિકટ સતિવાળે તથા મનહર પરાક્રમવાળો એવે તું તે કિલ્લામાં ગુપ્ત રીતે પ્રવેશ કરીને તેને સૂતે મારી નાખ.”