________________
(૨ )
ઘાસ રાખીને ચદ્રકુમાર પાસેલેાટવા લાગ્યું”એ : હૃદયવાળા, વિસ્તીર્ણ દયાવાલે કરાતા શ્રી ચંદ્રકુમાર, હર્ષિત રામશ્રી શ્રી જિનકાસૂરએ અને ગન દેવા લાગ્યા. કુંભાને વશ ક થાનક રદ પણ રાજા જાજ્વલ્યમાન સૂર્ય સરખા તેજવાળા ચદ્રકુમારને પુત્રથી તથા પાતાથી પણ અધિક માનવા લાગ્યા.
યેલા
માર
લિ
લે
હવે ક્રૂર હૃદયવાળા ચંદ્રના મ્હોટા ભાઈ સૂરકુમાર, યુવરાજની પદવીથી પણ અસંતુષ્ટ થઈને રાજ્ય મેળવવા માટે પોતાના પિતાને મારી નાખવાની બુદ્ધિ ધરવા લાગ્યા. સર્જેલાં શસ્ત્રોના સમૂહવાળા તે સૂરકુમાર પહેરેગીરીને અત્યંત ઠંગીને, યમરાજાએ હુકમ કરેલા સર્પની પેઠે મધ્યરાત્રિએ છીંડીને માગે રાજમહેલમાં દાખલ થયા અને ઊલટે મુખે સુતેલા રાજાને તેણે તીક્ષ્ણ શસ્ત્રથી ઘાયલ કર્યા. ‘અતિલેાભ તે પાપનું મૂળ છે.’ પછી ત્યાંથી નાસતા એવા તે સૂરકુમારને સામે સૂતેલી રાણીએ જોચે અને તેથી આ ખૂની નાશી જાય છે, આ ખૂની નાશી જાય છે’ એમ તેણીએ પાકાર કર્યા. પછો પહેરેગીરે જ્યારે તેને પકડવાને દોડવા લાગ્યા ત્યારે રાજાએ કહ્યું કે—આ ખૂની કાણુ છે ? તેને ઓળખવા છે, માટે હાલ તેને મારશે। નહીં.’ પછી તે પુત્રને ખૂની જાણીને રાજાએ ઉદ્ધત થયેલા ઉંટને જેમ ટોળામાંથી કાઢી મૂકે, તેમ તેને પેાતાના દેશમાંથી કાઢી મૂકયા.
6
પછી તે રાજાએ ઉંટને પકડી પાડે એવા વેગવત ઘેાડાએ પર સ્વાર થયેલા મંત્રીએ મારફત પેાતાના ચદ્ર નામના પુત્રને બાલાખ્યા. એટલે જયસેન રાજાની રજા લઇને આવેલા ચન્દ્રકુમાર તેવી હાલતવાળા પિતાને જોઈને હર્ષ તથા દુ:ખના સ્થાનરૂપ થયા. પછી તે ચન્દ્રકુમારને રાજ્ય પર બેસાડીને
