Nammayasundari Kaha

Author(s): Mahendrasuri, Pratibha Trivedi
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 109

९६
नम्मयासुंदरीए सग्गगमणं । [ ११०४ - १११७]
तियसमहुयरालीलीढे पायारविंदो मणिकणयविचित्ता कल्लसंपत्तसो हो । पणयतियसरामारामणाखित्तचित्तो न हि मुणइ स कालं जंतमच्चंत दीहं ॥ ११०४ गीयं गंधवियाणं सुइहजणयं नूण तालाणुविद्धं
न देवगणाणं नयणमणहरं अंगहाराभिरामं ।
5
गंध कप्पू प. ३५]पारीपरिमलवहलो घाणसंतोसकारी फासो देवदेवी तणुसमणुगओ देहसोक्खस्स हेऊ ॥ सोक्खं एवं पयारं ते संवेयंता निरंतरं । सत्तसागरमाणं ते कालं पालितु आउयं ॥ तत्तो चहत्ता सुहसेसजुत्ता कुले पहाणम्मि महाविदेहे । 10 अणुत्तरे साहुगुणे धरित्ता जाहिंति मोक्खं धुयकम्मको || चरियमणहमेयं नम्मयासुंदरीए अबुहजणहियत्थं पायडत्थं पसत्थं । भणियम सुहबुद्धीनासणत्थं जणाणं परहियर सिएहिं संतिसू रिप्पहूहिं || धम्मका पुण एसा जम्हा इह साहिओ इमो धम्मो । सम्मत्ते जयवं सिवसुहसंपत्ति उम्मि || वयभंगस्स निमित्तं उवसग्गो नो मुणीण कायवो । पालय सीलं पाणच्चाए वि जत्तेण ॥ चऊण हवासं काय जमो सुपरिसुद्धो । नम्मय सुंदरिचरियं निरंतरं संभरंतेहिं || विविपयसंपयाए कहाइ जइ किंचि ऊणमहियं वा । भणियं पमायओ वा न संसओ तत्थ कायवो ॥ एसा य कहा कहिया महिंदसूरीहिं निययँसीसेहिं । अब्भथिएहि न उणो' पंडिच्चपयडणनिमित्तं ॥ जो लिहइ जो लिहावइ वाएइ कहेइ सुणइ वा सम्मं । तेसिं पवयणदेवी करेउ रक्खं पयत्तेण ||
15
20
25
30
संति करे संती संतियरो सयलजीवलोयस्स । तह भसंतिजक्खो कयरक्खो समणसंघस्स ॥ निम्माया एस कहा विक्कमसंवच्छरे वइकंते । एक्कारसहिं सएहिं सत्तासीएहिँ वरिसाणं || आसोया सियएगारसीए वारम्मि दिवसनाहस्स । लिहिया पढमायरिसे मुणिणा गणि सीलचंदेण ॥ ॥ श्रीः ॥ इति नर्मदा सुन्दरीकथा समाप्ता ॥ ॥ ग्रंथाग्रं १७५० ॥
४ मियय. ५ उणे.
१ 'लीढे', २° गुणाण, ३ कोस.
६ संती.
११०५
११०६
११०७
११०८
११०९
१११०
११११
१११२
१११३
१११४
१११५
१११६
१११७