Manovigyan

Author(s): Yugbhushanvijay
Publisher: ZZZ Unknown

Page 240

به و
તૈમના પગ ઉપડે. ચાલતાં યામાં જ ઉપયોગ હોય. પછી જેના ઘરે જવાનું હી ત્યાં જઈને જે પ્રવૃત્તિ કરવાની હોય તેમાં જ ઉપયોગ હોય, પણ રસ્તે ચાલનાં છે તે વખતે કોઈ સ્વાધ્યાય ૐ શાનો વિચાર તેમને ન હૌય.
તમે જન્મથી માંડીને પ્રત્યાર સુધીમાં ઐઠ પણ ક્રિયા માખી સર્વોપાંગ તન્મયતાથી કરી 8 ખરી?
- કારખા મનની પ્રવાદ બધ્ધતા નથી, માટે જ માખી મન તે રીતે કરી શકતા નથી. મેં તે વિચાર ગમે ક્યારે ટપકી પડતાં હોય છે. હવે આવી અવસ્થાવાળી વ્યક્તિમાં શુભધ્યાન આવવાની શષ્યતા જ નથી.
પૂષ્ણ છે Gઈ કથાથી ધ્યાનમાં ચઢાય તો વાબમાં $ છે કે કોઈપકી પ્રવૃત્તિથી ધ્યાનમાં ચઢી શકાય. સુનીની પ્રત્યેક ક્રિયી શાન બની શકે છે. તેમ #ાવ માટે પણ વધી ૧ થી હાનનું સાધન બની શકે છે. પણ મન માં atઠાતા સગપણ ભેદ. પરારે તો શુભ લેથી નથી અને 6ળવાયેલું મન પછી નથી માટે શુભધ્યાને આવવાનો સવાલ નથી. તેથી પહેલાં મન દેળવી. ભલેશ્વર પાવાની છે. - હવે ભલેäી પામવા મનનું સ્ટાન્ડર્ડ દૈવુ હોય તે જોઈએ.
શભ લેસા પામવા વધ માનસીક અશુભ ભાવી, હોપી ટળી ક્વા જોઈએ જ તેનું ઘર નથી. અત્યારે sોઈનું મન પૈવું નથી કે ભસ્થાનમાં જ હોય. જો છોઈનું હથ ની તે થત દર્શનીય ગીરી. અભ્યારે આટલી હાઈ સ્વલની મુવી નથી. - સભ્ય - નાના નાના ખરાબ વિચારી શ્રાવી ભ્રય છે.