________________
યાત્રા.
( ગુજરાત આલાવાડ ) ( ૫ )
કુણઘેર
પાષ શુદ ૨ બુધવાર
આ ગામ પાટણથી ત્રણ ગાઉ થાય, સંઘે એક વિશાળ ખેતરમાં પડાવ નાખ્યા, આ ગામ ઘણુ' જીનુ છે, મેાગલસમય પહેલાના અવશેષો મળી આવે છે. શ્રાવકાના ઘર આઠથી દસ છે. એક જીન મ ંદિર છે. આ મ ંદિર જુનું છે. મંદિરને ઘાટ એકે ખામણે છે; આછી આછી કલા પણ મદિર ઉપર તરવરે છે. મુળનાયકજી શ્રીશાંતિનાથ પ્રભુ છે. પ્રભુની પ્રતિમાજી ઘણાં મનેાહર છે. એક ઉપાશ્રય છે. આ ઉપાશ્રયને જોતાંજ જૈનાચાય હીરસૂરીજીપર કલાખાટ સુમાએ ગુજારેલા જુલમ અને તાલાવામી શ્રાવક જેવા શ્રાવકાની બહાદુરી યાદ આવી જાય આ ગામમાં રજપુતાની વસ્તી વધારે છે. આ ગામના ઠાકારા રણશૂરા ગણાય છે. સંધની ચાકી કરનારા પણ આજ કુણઘેરીઆએ હતા. આહીં મૂખ્ય ધંધા ખેતી છે. ખેડુત વની સ્થિતિ સાધારણ છે. પરંતુ લેાક મહેનતુ અને ઉદ્યમી હાવાથી ગામ સારૂં લાગે. આંહીના માટીના વાસણા વખણાય છે. પ્રજા જીવનમાં હજીપણ પરાપૂર્વથી ચાલ્યા આવતા આય સંસ્કૃતિના સંસ્કારો ચાલ્યા આવે છે. પરદેશનું વાતાવરણ નથી જામ્યુ’. પહેલા આ ગામમાં વણાટકામ સારૂ થતુ, પરંતુ અત્યારે હાથવણાટને ઉત્તેજન નહીં હોવાથી આ ધંધા
