________________
( ૮ ). સાધુ સમાજમાં તેમની ન્યુનતા જણાતી હતી તેમજ પં. ભક્તિવિજયજી (રાધનપુરવાળા) પણ પોતાના શિષ્ય સમુદાયે સાથે પાછા વિહાર કરી ગયા હતા. એટલે અહી લગભગ ૬૫ થાણાં સાધુઓના હતાં અને ર૬૭ થાણાં સાધ્વીજીઓનાં હતા. વાંટાવદર
પિષ વદી ૧૦ શુક્રવાર - - હળવદથી વાંટાવદર ચાર ગાઉ થાય. વચ્ચે “રાયસંગપર' નામનું એક નાનું ગામડું આવે છે, આ ગામડાના લેકવગે ગામને પાદર સંઘ જેવા માટે હેલને ત્રાંસા વગાડતે ઉભું હતું અને એક ઢંઢને બારેટ, સંઘવીજીની કીર્તિ કથા રસમય શૈલીમાં હલકથી કથી રહ્યો હતે. અને જયારે સંઘવિજીને સીગરામ એ રસ્તેથી નિકળે. ત્યારે આ બારોટને સંઘવીએ રાજી કર્યો હતે. વાંટાવદરમાં ચાર ઘર જેનેનાં છે એક ન્હાનું એવું રમ્ય દેરાસર પણ છે મુળનાયક શ્રી ચંદ્રપ્રભુની મને હર પ્રતિમાજી બિરાજી રહ્યા છે. આ પ્રતિમાજી ચાર વર્ષ પહેલાના જુનાં છે. આ ગામમાં પહેલાં જેનેના ઘર પુષ્કળ હતા અને જેનેનું જ નામ હતું એવી લેવા અત્યારે પણ નિકળે છે. અહી સંઘને પડાવ નદી કિનારે પડ હતો. આસપાસના ગામડાઓના લેકે ટોળાબંધ સંઘને જોવા માટે આવતા હતા. સંઘવીજીના અને સંઘવશુના દર્શન કરવાને તેમનાં તંબુ પાસે ગીરદી ચીકાર રહેતી હતી. અને લેકે “આતે શેકી છે કે કઈ મોટે રાજા છે?” એ પ્રશ્નમાંજ ગુંચવાઈ રહેતાં રૂપાનું મંદિર નિરખીને પણ
