________________
( ૧૦ )
સંઘ માણાબે અગીઆર વાગ્યે પહોંચે માણમાં પ્રવેશ કરતાજ કચ્છના મહારાવશ્રીના ૨૦ પોલીસે એક રાવટી નાખીને ખુલ્લી તરવારે ખડા હતા. યાત્રાળુઓએ જાણ્યું કે થઈ રહ્યું ! હવે રા’ સાહેબના માણસો જકાત માટે આપણું પિટલાં વિગેરે શું થશે અને આપણી પુરી કમ્બખ્તી થવાની. આ વિચાર યાત્રાળુઓને ગભરાવી રહ્યો હતે. પણ સાંજ પડી ત્યાં સુધી કેઈના પિટલા બચકા ન ચુંથાણું સેએ ધાર્યું કે આવતી કાલે જરૂર શું થશે. ત્યાં રાત્રે સંઘવી-મંદિરમાં કચેરી ભરાણું અને કચ્છ-પ્રવેશની વાતે ચર્ચાવા લાગી. ત્યાં પેલી પિોલીસ ટુકડીના સરદાર કચેરીમાં આવ્યા. સંઘવીશ્રી મળ્યા અને માનપૂર્વક તેમને સારૂ આસન આપ્યું. પછી તે ભાઈએ મહારાવશ્રી તરફથી આવેલે લખેટ સંઘવીશ્રીને આપે સંઘવીશ્રીએ તે વાંચે, અને સંઘને સંભળાવ્ય સાંભળતાંજ સંઘાળુઓનાં હૈયાં વેંત વેંત ઉછળવા લાગ્યાં અને સાના મુખપર હાસ્યની રેખાઓ તરી વળી સેના હદય બોલવા લાગ્યા કે “ધન્ય છે કચ્છના મહારાવ ને ધન્ય છે તેમના ધર્મ પ્રેમને.” એ લખોટો મહારાવશ્રીએ અંજારના વહીવટદાર સાહેબ ઉપર બીડ હતો. અને આ લખેટાને શુભ સંદેશ આપનાર પણ વહીવટદાર સાહેબ તેજ આવ્યા હતા. એ લપેટામાં લખેલી હકીક્તને ભાવાર્થ નીચે પ્રમાણે હતે:. “પાટણના એક ગૃહસ્થ માટે સંઘ લઈને હારા દેશમાં આવે છે માટે જકાત માટે તેઓ કહે
સધાળુઓનાં કલા અને સંઘને સર્વશ્રીને આ
