________________
માનવતાનો મહાશત્રુ
શ્રી એન. બી. શાહ
અને પોતાની આસપાસના સમાજને પોતાના ભોતિક સુખ અને નાશવંત પદાર્થોની -
વિષે સાશંક બનાવી મૂકે છે. પકડ માટે એક એક માનવ આજે આંધળી આવી વ્યક્તિઓ, (આક્રમણ અને સાશંક) દોટ કરી રહ્યો છે. પિતાના સ્વાર્થમાં એ એટલે મળીને તે સમાજ બને તે સમાજ કે હોય? અ ધ બની ગયું છે કે તેની સિદ્ધિનું અંતિમ અને આવા સમાજે મળીને, જે રાષ્ટ્ર નિર્માય પરિણામ વિચારવાને તેને પુરસદ જ નથી તે રાષ્ટ્ર કેવું હોય ?
આજે જ્યાં જુઓ ત્યાં અશાંતિ સિવાય વ્યક્તિગત ભીતિ, સંઘરાખેરી, આશંકા, શું જોવા મળે છે? આજના નેતાઓ પરસ્પર અને આક્રમણવૃત્તિ અને સામાજિક તેમજ રાષ્ટ્રોમાં શાંતિની સ્થાપના કરવાની બૂમો પાડી રાષ્ટ્રીય લૂંટફાટ, યુધ્ધની નશાખોરી આ બધાં રહ્યા છે, પ્રયત્ન પણ કરી રહ્યા છે. શાંતિના એ અનિષ્ટતનું જન્મસ્થાન જો કેઈ હોય દૂત બનીને ભારતના વડાપ્રધાન વિદેશની તે ફક્ત પરિગ્રહજ છે. સર કઈવાર જઈ આવ્યા. અને તેવી જ રીતે એટલે દુનિયાભરમાં શાંતિ સ્થાપવી હશે વિદેશી પ્રધાને (નંતાઓ) ભારતની સફર કેવાર તે પરિચહવૃત્તિને અવરોધ કરે જ પડશે. આવી ગયા. પરંતુ શાંતિના જરા પણ એંધાણ ઠેર ઠેર અપરિગ્રહનાં મૂલ્ય અને ફાયદા સમજાજણાય છે ખરાં? “આ તો દુઃખે માથું અને
વવાને મેદાને પવું પડશે. ફૂટવું છે પેટ” એના જેવા અવળા ઉપાયથી
જૈનધર્માચાર્યોએ પરિગ્રહવૃત્તિને તેથી જ શાંતિની વાત કરનારા જનતાની આંખોમાં
આવકારી નથી ને? “જેટલે પરિગ્રડ વધારે ધૂળ નાંખી રહ્યા છે.
જગતભરમાં શાંતિ રથાપવી હોય તે તેટલેજ દુઃખને બેજે વધારે ” આ ટંકશાળી માનવજાતના મહાનશત્રુને પીછાણવાની જરૂર
સૂત્ર જ્ઞાનીઓએ શાસ્ત્રમાં જે ટાંકયું છે તેમાં છે, અને તાજ શાંતિની સ્થાપના આપણે કરી પણ અસત્ય નથી.
જૈનેતર દર્શનકારામાં શ્રી શંકરાચાર્ય જેવા શકીશું.
આજે આખીયે દુનિયા પરિગ્રહમાં ગરકાવ મહાન વિદ્વાન પુરૂષ એક પુસ્તકમાં જણાવે છે કે થઈ રહી છે. અને પરિગ્રહવૃત્તિના મૂળમાં “ૌરવન્તઃ વહુ માવતર એટલે કે ઓછામાં ઉંડા ઉતરીએ તે શું જણાય છે? એક એક ઓછો પરિગ્રહ રાખનારા કે ખરેખર ભાગ્યમાણસ શા માટે વધુ ને વધુ ધન એકઠું કર. શાળી છે. કેવળ તેમને પોતાને જ માટે નહિ, વાની કોશીષ કરતે રહે છે? કોઈ કહેશે એ પણ જે જગતમાં જેઓ વસે છે, તે જગતને
સંતોષી છે માટે! પણ શામાટે અસંતેષી છે? માટે પણ તેઓ એટલા જ ભાગ્યશાળી છે. કારણ કે, તેને શ્રદ્ધા નથી તેના ભાગ્ય ઉપર. માણસ અપરિગ્રહી બને છે, એની સાથે પરમાત્મા ઉપર તે નથી જ પરંતુ પોતાની જાત જ એની કાયિક, વાચિક, માનસિક, આધ્યા પર પણ નથી જ, અને પિતાની આસપાસના ત્મિક, બધી જ શકિતઓ જે અત્યાર સુધી, માણસે પર તે હરગીજ નથી. એટલે એની બે એના પિતાના અર્થ લાભને માટે જ વપરાતી ચાર પેઢી સુધી ચાલે એટલું ધન મેળવવાના ફાફાં હતી, તે હવે પોતાની આસપાસના સમાજના માર્યા વગર એનાથી રહેવાતું જ નથી. આવાં કલ્યાણ અર્થે વપરાશે એટલે પરિગ્રહ ત્યાગની કાકામાં એ પિતાને બેચેન, અશાંત ધાંધલીયા, સાથે એક તરફ ધન લાલસાના પરિણામે સ ધમાલીયા, વ્યગ્ર અને આંક્રમક બનાવી મૂકે છે, જાતાં અનિષ્ટો આપોઆપ બંધ થશે. અને બીજી
