________________
શાસંય
સમયાન્ની-નીર
તેરમા વર્ષના મગલ પ્રભાતેઃ
જૈનસમાજમાં તેમાંયે દ્રેષ્ઠ મૂ॰ પૂજક સમાજમાં સાહિત્ય પ્રચારની ગઇ કાલે ન હતી, તે કરતાંયે આજે સવિશેષ આવશ્યકતા છે. કાઇ પણ સમાજની સંગીન પ્રગતિમાં મહત્ત્વની વસ્તુ જો કોઈ હોય તે શિક્ષણપ્રચાર છે, એમ કહી શકાય. અલબત્ત, અાપાનને અનુકૂલ શિક્ષણ તે આજે સમાજમાં ખૂબ જ વધી રહ્યું છે, વધતું જ જાય છે, એમાં એ મત નથી જ. પણ કેવલ વનને ખીંચી કાઢવા કે વર્ષો પૂરાં કરવા માટેનાં શિક્ષણમાં કશું જ ઉન્નત તત્ત્વ દેખાતું નથી, એ નિર્વિવાદ હકીકત છે,
આજે જીવનમાં એવાં શિક્ષણની જરૂર છે કે, જે પાપ, પુણ્ય, નીતિ, અનીતિ, સદાચાર, અનાચાર, સંયમ, સ્વચ્છંદાચાર, ત્યાગ તથા ભોગ, આ બધા શુભ અને દુષ્ટ તત્ત્વા વચ્ચેનુ અંતર સમાવે, માનવસંસારને આત્મકલ્યાણનું ઉદ્દેધન કરે, સંસ્કાર તથા સચ્ચારિત્રની પ્રેરણા આપે, તેમજ સકાઈનું શુભ ચાય, તેવા પ્રકારની વનચર્ચા આચરવામાં સહાયક બને, આવાં સમ્યગજ્ઞાનપ્રચારની આજે જૈનસમાજમાં અતિશય આવશ્યકતા છે. આજે જગતની ચેામે સ્વાર્થ, છળ, પ્રપંચ, અન્યાય, અનાચાર, વેર, ઝેર તથા હિંસાના તાંડવા જોર-શેારથી ચાલી રહ્યા છે. લાભ, કામ, ક્રોધ, મદ, માન, તથા મત્સનાં અનેકવિધ અત્યાચારાથી. આજના સંસાર ભયગ્રસ્ત બની રહ્યો છે.
આની સામે વનને જાગૃત કરનારૂ, આત્માને ઉન્નત સંસ્કારાથી ઉજ્વળ બનાવનારૂં, સંસાર સમસ્તના વેનું મંગલ કરનારૂં શિક્ષણ જ સમય છે, જે આ બધાં મહાપાપાથી જગતને દૂર રાખવા શક્તિશાળી છે. આવી જ શુભભાવનાથી, આ જ એક મોંગલ કામનાથી જીવનને સાત્ત્વિક, ઉજ્વળ તથા ઉર્ધ્વગામી બનાવવાના એક ઉદ્દેશથી, જૈનસમાજમાં શિક્ષણ, સમભાવ, ઠ્ઠા,
સદાચાર, તથા સંસ્કારનુ ઉદ્દેાધન કરવા કાજે આજથી તેર વર્ષો પહેલાં વિ. સ. ૨૦૦૦ ના ચૈત્ર સુદિ ક્ષેાક્શાના પુનિત દિવસે, ચરમતીર્થપતિ દેવાધિદેવ શ્રમણ્ ભગવાન શ્રી મહાવીર ભગવતનાં જન્મકલ્યાણકના મંગલ પ્રભાતે ‘કલ્યાણ’ને જન્મ થયો.
આજે તેરમા વર્ષે કલ્યાણ'ના સંચાલકો, ગ અનુભવે છે, ગૌરવ લે છે, કે, સમાજમાં જે ઉદ્દેશથી તેને પ્રારંભ કર્યાં, તે ઉદ્દેશમાં તેણે સારી પ્રતિ કરી છે. જૈનસમાજના અનેક પ્રશ્નોમાં તેણે પૂ. સુવિહીત આચાર્ય દેવેાના આદેશને અનુરૂપ, જૈનશાસનની પ્રાલીનુ બહુમાન જાળવવા પૂર્વક સુયેાગ્ય મા દર્શન આપ્યું છે, સમાજમાં શ્રા, સમભાવ, તથા સાત્ત્વિક વિચારધારાને પ્રચાર કરવા કાજે તેણે પોતાની શક્તિ, સ્થિતિ તથા સામગ્રી મુજબ શકય કર્યું છે. મુખ્યત્વે તેણે પ્રતિપાદન શૈલીને જાળવીને અને અવસરે અનિવા કારણે નિષેધાત્મક નીતિને અપનાવી પોતાનુ સંચાલન કર્યુ છે. સમાજના કોઈપણ અવાંતર પ્રશ્નમાં હસ્તક્ષેપ કર્યાં વિના શાસન સેવા કરવા તેણે ચામ્ય પ્રયત્ના કર્યાં છે. ખૂબ Fr કરકસર પૂર્વક ચાલતા કલ્યાણ ' ને વિકાસ આજે જે રીતેથઇ રહ્યો છે. તેમાં પૂ. આપ્તસ્થાનીય આચાર્ય દેવાદિ શુભેચ્છકોનો, તથા આપ્તમંડળના ધર્મશાલ સદગૃહસ્થાને સદ્દભાવ, મમતા તથા સહકાર અનેક રીતે સહાયક છે. છતાં ‘કલ્યાણ’ના વિકાસ માટે તેને ગ્રાહકોના સારા જેવા પીઠખલની હજી જરૂર છે, એમ અતિશયોક્તિ વિના કહી શકાય.
સારાયે જૈનસમાજમાં લેાકભાગ્ય, સાંસ્કારિક હળવુ' સાહિત્ય આપવાના ઉદ્દેશથી આવકારપાત્ર પ્રસિદ્ધિને પામેલા ‘કલ્યાણ’ને નિરામય દીર્ધાયુ પ્રાપ્ત થાઓ ! એજ એક શાસનદેવ પ્રત્યે પ્રાથના.
*
જૈનસમાજની એકમાત્ર શિક્ષણ સંસ્થા: તીર્થાધિરાજ શ્રી સિધ્ધગરિજી મહાતીર્થની પર
