Jeetvijayji Dadagurunu Jivan Charitra

Author(s): Buddhivijay
Publisher: Bhabher Jain Sangh

Page 84

[ ૮૧ ] હતા માણસ હજાર ત્યાં, પળાં સુવાની બજારમાં; સંકેચન પડત અમ હોતા,
અમને ૩ આખર બાજી સુધારીને, શાશન શેભા વધારીને; શીબીકામાં પધારીને, દાદા ગુરૂ અસ્ત શું થઈ ગ્યા. ૪ હજારે મેદની જામી, મલી ગુરૂ ભક્તિની કાજે; વીરહ અમોને થયે આજે,
દાદાગુરૂ. ૫ સમાધીમાં લહી સરણાં, કરી બહું કર્મનિર્જ રણ; તેડી કે જન્મને મરણાં,
દાદાગુરૂ નમણુ વેલા એક નબિંદુ, નકામુ ભેંય પર પડીયું; અચરિજ આપનું જડીયું,
દાદાગુરૂ૦ ૭ માથાના વાળ પણ કેઈને, ન પુરા ભાગમાં આવ્યા; એવા ભકતે હજારેમાં,
દાદાગુરૂ૦ ૮ ચીતાની ભસ્મ સૌ લેતાં, છેવટ ખાડે પડયે ભારી; કેઈને ભાગ પણ નાવી,
દાદાગુરૂ૦ ૯ પળાંસુંવારાજાને રાંણી, કુંવર લીએ છબી તાણી; માનતાઓ ઘણી માની,
દાદાગુરૂ૦ ૧૦ શીબીકામાં સેવન સરખી, સુશોભીત સુરત નીરખીને; વંદત જન વૃંદ હરખીને,
દાદાગુરૂ૦ ૧૧ આડીસર કારભારીએ, પુનઃ સીબીકા ધરી છે; ગુરૂ ભકિત કરી રંગે,
દાદાગુરૂ. ૧૨ સેંકડે ધાન્યની કળશી, હજારો કેરીઓ વરસી, હજારો ગુરૂ ચરણ ફરસી,
દાદાગુરૂ. ૧૩ કરી છત કર્મની ભારી, કરાંબુજ ધમ ધ્વજ ધારી; ક્રિયા સુધ પાત્રતા ધારી,
દાદાગુરૂ૦ ૧૪