Jain_Satyaprakash 1954 06

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 17

અંક : ૯ ] ઉદયન-વિહાર
[૧૫૯ સુભટોએ ગ્રહણ કરી હતી.૮૪
• હે મહારાજા ! ત્રિભુવનમાં યશ મેળવનારી (યશસ્વી,) શત્રુઓને ધ્વંસ કરનારી તમારી સેનાએ ત્રિપુરીશ્વરના (ચેદી નગરના સ્વામીના) સૈન્યનું મર્દન કરી તેના માનનું મર્દન કર્યું હતું. ૮૫ - તમારી સેનાએ રેવા (નર્મદા નદી) ના નક્ર (ગ્રાહ, મગર) આદિ જલચરનું મર્દન કર્યું, મહાતાનું અને તટ પરના અખિલ આરામે ( ઉદ્યાનો ) નું મર્દન કર્યું હતું તથા તેના કહ (ધર) ના કાદવનું મર્દન કર્યું હતું. ૮૬
પગથી મર્દન કરેલ ધૂળ જેવા કમળ, અને મંદ મંદ વાતા પવન વડે સહજ ફરકતા એવા રેવા (નર્મદ) ના તટ પરના લતા-ગહનમાં તમારા સૈન્યને પડાવ થયો હતો. ૮૭
જેનો વિક્રમ અવિસંવાદી- (નિશ્ચિત) છે, તેવા જય-કાર્યને સિદ્ધ કરનારા તમારા સને નિશ્ચિત જ્ય માનનારા મથુરાધિપના વિજ્યને વિસંવાદી બનાવ્યો (તમારા સેન્સે તેના પર જય મેળવ્યો હતો.) ૮૮
હે મહારાજા ! જેમની પરીક્ષા (આ ઘડાઓ, શસ્ત્રોથી ભેદાવા છતાં પણ સુભટોને રણગણમાં પાડતા નથી-એવી) અવિસવાદી હતી તેવા, તથા શરીરને ખંખેરવાથી જેના જ-કણું ખરી જાય છે તેવા તમારા ઘોડાઓ, જ્યાં નક્ર (ગ્રાહ, મગર) વગેરે ચરણે. આક્રન્દ કરે છે, તેવી યમુના (જમના) નદી ઊતરી ગયા. (સામે કિનારે પહોંચ્યા.) ૮૯
હે મહારાજા ! જેના ઘડાઓ, અને હાથીઓ ખેદ પામ્યા નથી-(કંટાળ્યા નથી) તથા - જેને સેનાપતિ ખેદ પામ્યો નથી, તેવું, શત્રુઓને આક્રન્દ કરાવનારું, તમારું સૈન્ય મથુરા પહોંચ્યું હતું. ૯૦
નગરનાં દ્વારેને શેધનારા-નગરને ઘેરો ઘાલનારા), માગેને અટકાવનારા-(લેક–પ્રચારને રોકનારા), પ્રતિભાને અટકાવતા, કોપાયમાન થયેલા તમારા સૈનિકોએ શત્રુઓને કોપાયમાન ર્યા હતા. ૯૧
છિમિ-છત્ત–ઉલ્લાવિમ-સિરશ્ન-બિછષ્ટિ-વતમાળ | કાગ્નિના ત્રણurળ, સિરી થાકી-યુ છે ૮૪ છે તિકુમળા-નસ-શોગવ્T !, રિ-છે-મૂ દુ! તુa | मलिऊण बलं तिउरीसरस्स परिहडिओ माणो ।। ८५॥ : चडिभ-नक्का मडिअ-महातडा खड्डिआखिलारामा । વારિક--ઘાં, તુ અમૂ, જયા જયા ! ૮૬ ! વચ-મઢિ-વંદુ સિને, જુહુરૂઢમાળાન્ટેન વચ-ને !
-તર-૪-ળે, નિવૃષ્ટિ તુટું વસ્ત્ર–નિવેરો / ૮૭ | नीपाइअ-जय-कज्जं, अविअट्टिअ-विक्कम बलं तुज्झ । अविलोट्टिअ-जय-महुराहिवस्स फंसावही विजयं ॥ ८८॥ . વિસંવ-વિલા, તy-paોરહત્ત વંદુ વાળા |
રિમ-ન-વ, તુર્દ તુરયા કપમુત્તિમાં || ૮૧ || रिउ-अक्कन्दावणय, अखिज्जमाण-हयमजूरिएभ-कुलं । अविसूरन्त-चमूवं, पतं महुराइ तुह सेनं ॥ ९० ॥ -