Jain Dharm Prakash 1962 Pustak 078 Ank 02

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

અંક ૨ ]
નિરાંતે લે છે !
એવામાં ટેલીફાનની ધંટ દી વાગે છે. અને એ માટે શકે ? માટે જ છે અને સારી નિહાને અનુભવ એકાવ કહી હાથમાં ગ ] પકડવું પડે, અને પ્રસંગે ક હોય, શરીર નિરોગી રાખવું અને જમણ મુકી દેવાડ કરી પડે એવા ભાગ્યવાનને આપણું તાએ રાખી ધર્મ સાધના કરવી હોય તો નિરાંતે ઉંધ આવે એ શી રીતે સંભવે ? અને આપણે જે જે કાર્ય કરીએ છીએ તે ઉપર પૂરી એ માણસ ધારે તે ''= ધર્મ ને અને અને તકેદારી રાખવી પડશે. આપણે નિરંકુશપણે વર્તન
ને શી રીતે કરી શકે ? એ ભાઈ સાટુંબ તે કરતા રહીશું ત્યાં સુધી સારી નિદાને આનંદ આપણે ધમ પણ બનરમાં જેમ કપાસ, નાનું, ચાંદી કે માતાજી રાજી) એ આ દા! અકારા કુસુમતુ છે. કોંગદાણાની પેઠે ખરીદ કરવા માગે છે. એને લાગે છે કે ચેડા નાણાં ખર્ચ કરીશું અને નાસ કરીશુંરાજકીય ક્ષેત્રમાં જેએ! નિરપેક્ષ રહી નિરકસપણે કે વરઘોડા કાઢી ગર ચાકી સેનાની મૂર્તિ
લે સેવા કરવા માટે કટિબદ્ધ થએલા હોય છે, તેમ
ઉધેવાના સમયે સવારમાં ઉંઘી જાય છે. તેઓ ભરાવીશુ એટલે ઘમ તે પોતાની મેળે આવી જ જવાને ! કોનિ, મેટાઈ ધાજન કે મે ના રાંદીના
નિવેર વૃત્તિ ધરાવે છે, અને સત્ય અને ન્યાયના ચળકાટમાં જ ધર્મ સમાએ છે. છે. આવા મહા
! ના હોઈ તેમનું આચરણ પૂર્ણ વિષે કવા ભ, વે ને અમે ધનાધુ તરીકે વિના છે. ભારે
૬ કિ છે, તો જ આ વસ્તુ બની શકે છે. જેમનામાં સ: હબ ! તમે માનો છે એ ધર્મનો માર્ગ હાથ જ
= ' રવા િહેય -વારે આવી રીતે તેઓ નીં. દિવસમાં આપણા હાથે પાપકાર, દયા. ન્યાય
૩ ડી શકતા નથી, ન્યાય કરનારને , નિર્વ કાર પૂર્વ કે વર્તન, ઉદારતા કે પ્રામાણિકતા જેટલા
કરો તેમાં પૂર્વગ્રહ ધારણ કરી નહીં એવી પ્રતિજ્ઞા પ્રમ,બુમાં થયેલી હો તેટલી જ આશાંતિને લ:ભ
પછી જ ન્યાયાસન ઉપર બેસી શકાય છે. જ્યારે આપણને મળશે. અને તેટલા જ પ્રમાણમાં આપણા
બીન ક્ષેત્રોમાં આવી તકેદારી રાખવાની હૈય ત્યારે હાથે કાંઈક પુણ્યકાર્યું કે ધર્મ છે એ વસ્તુ
ધર્મ કે તે એ વસ્તુ નિરપવાદપણે સંપૂર્ણ રીતે સિદ્ધ થશે. લેભ અને નેગ એ ધર્મ ના સાધનો
પ્રતિબદ્ધ થવું જ પડે એ દેખીતી વસ્તુ છે. નથી. તેમ છાતિના લાલસા કે જરાતમાં વાડવા
અને જ્યારે સંત મહાત્મા એવી ઉચ્ચ કોટીની કરાવવી એ પણ ધન પામવાનું સાધન નથી.
કક્ષાએ જઈ પહોંચે છે ત્યારે ત્યારે તેઓના અભાતે લાલરડા અને વાસનાને પ્રાપવાના સંસાક્ષી
નંદમાં કાઈ ખલેલ પહોંચાડી રાતું નથી. તેઓ કયાં છે, એ વસ્તુ બને તેટલો કા તો પણ આન
તદન ખ ડબચડી જમીન ઉપર પણ ક્ષણવારમાં નિરાંતે રાંતિ મળતી નથી, તેમ નિરાંતે ઉંઘ આવતી નથી..
સારી નિદાને અનુભવ કરી શકે છે. જેમને ખટપટા
કરી પેતાની મેટાની ચિંતા વહન કરવી પડે છે નિરાંતે ઉંઘ આવવા માટે સારી સ્વાર્થ અરા
તે પિતાના વિચારનું સમતલપણું ગુમાવી બેસે છે બર હોવું જjએ. કેરે પ્રકારને રાગ હું નર્લ્ડ
અને તેથી જ અનેક જાતના ખેટ તર્કવિર્તકને 'એ. તેમ જ મને પણ સ્વસ્થ અને નિર્વિકાર દેવું જોઈએ. તે જ ઉઘ આવી છે. ધર્મ સાધના
આધીન થઈ તેઓ સારો નિદ્રા બેઈ બેસે છે. કરવી હોય ત્યારે મને નિશ્ચિત હોવું એ અનિવાર્ય ને સાચે જ આપણને નિરાંતે ઉંધ આવે એવી વસ્તુ છે. મનને ચિંતા હોય, કામની ઉતાવળ હોય, કડછા હોય તો આપણે આપણા વિચાર અને આપણું કઈ બગાડી તે નહીં નાખેને ? એવી અપ ની આચરણ ધરમૂળથી બદલી નાખવી પડશે. અનેક જાતની ગડમથલે મનમાં ચાલેલી હોય ત્યારે આપણા હાથે કે 'Jપણ જાતનું અનુચિત કાર્ય ને એ ધર્મ સાધના શી રીતે કરી શકે ? અને ચિંતાની થઈ જાય તેની સાવચેતી રાખવી પડશે. સરળતા આગમાં બળતા માણસ સુખેથી ઉંધી પણ શી રીતે અને સજજનતા તેમ જ ન્યાયીપણું અને વિનય.