Jain Dharm Prakash 1961 Pustak 077 Ank 03 04

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

Acharya Shri Kailassagarsur Gyanmandir
( શ્રી વર્ધમાન મહાવીર કે
રથાવગિરિ પર મહાન વિગ્રહ : કે પ્રજાપતિ રાજા તે રથાવર્ત પર્વતપર કયારને
અશ્વશીવે પણ તે જ વખતે પ્રયાણ કર્યું. એણે આવી પહોંચે છે અને તેણે ગિરિપર સ્થાન લઈ પ્રયાણ વખતે થયેલાં અપશુકનની દરકાર ન કરી લીધું છે. વ્યુહરચનામાં અને ક્ષેત્રની પસંદગીમાં એ તે આકાશને ઉકાપાતને કે પક્ષીઓનાં અવાજ ગોઠવણ ઉપર પણ આધાર રહે છે. જે અમુક ને ધૃણાક્ષર જેવા માનતો હતો. કીડા કે વાતે સ્થાન પિતાને ફાવે તેવું હોય તે તેમાં બચાવ લાકડાને કેરે તેમાં કઈવાર અક્ષરની આકૃતિ ૫ડી વધારે સારે થાય છે, જે પ્રયાસે સોમાને આક્રજય તે કાંઈ સાચા અક્ષર સમજણુથી લખાયેલા મણ કરીને પણ હઠાવી શકાય છે અને ડુંગરાળ કે અર્થ સૂચક નથી, ન હોઈ શકે, તેમ અવિના પ્રદેશમાં તે ધણા મેટા લાભ મળી જાય છે. માન્યતા પ્રમાણે કૂતરા રડે, કે ચબરી ડાબે પડખે શિખર પરના પાકા ૨૦૦ લડવૈયા હોય તે નીચેના અવાજ કરે કે આકાશમાં ઉકાપાત થાય કે વાદળાં દશ વીસ હજારને પણ ભારે પડે છે. આ લાભ ચઢી આવે કે એવા બના આજુ બાજુ નજીકમાં પ્રજાપતિ ખાટી ગયે, પણું અશ્વગ્રીવ તે એટલા કે દૂર દૂરમાં થાય કે કોઈને છીંક આવે તે પણ ઘમંડમાં હતું કે એને એ વાતની પડી નહોતી એ સૂચક ન હોઈ શકે, એ તો અકસ્માત થઈ આવતા તે પ્રજાપતિને એ દિવસનાં પૂરો કરીરા અને છોકરાએ સંગે છે, અર્થ વગરના બનાવો છે. અને તેવા ( અચળ અને ત્રિપુટ)ને જંગલમાં એકલી રૂખડાપ્રસંગે કે એના પરથી પોતાના પ્રગતે માર્ગમાં વીર અને દીકરીને પરણનારને હાલ હવાલ કરી પ્રતિબંધ મૂકવે એ નરી મૂખાઈ છે. અશ્વગ્રીવ તે નાખીશ એવા ઘમંડમાં લશ્કરી નજરે કરવી જોઈતી આગળ વયે, એણે વૃદ્ધ મંત્રીઓની સલાહ ને અનેક પ્રકારની તૈયારી કે ગણતરીમાં ભૂલથાપ ખાઈ માની, મેટા લફકર સાથે પ્રયાણ આદરી દીધું. ગ. આવા નાના રાજા સામે એક તે એણે એણે ઘણી વાતની બેદરકારી કરી. એની મજી જાતે લડવા જવાની જરૂર જ ન હોય, ટાંચણીના હોત તે એ આખા ભરતક્ષેત્રનું લશ્કર એકઠું કરી પ્રતિકાર માટે મોટા હડા વપરાય નહિ, પણ શકત, પણ એણે દુરના રાજાઓને તે લ કર લઈ એની નજરમાં જ્વલજીએ કરેલું અપમાન હતું આવવા કહેણું પણું કર્યું નહિ. એના મનમાં અને એની આંતરચક્ષમાં પોતાને ત્યાં અનેક સ્ત્રીઓ પ્રજાપતિ જેવા નાનકડા રાજાને બેસાડી દેવામાં હોવા છતાં સ્વયંપ્રભા હતી, ગમે તે ભોગે અગ્રીવને બહુ મોટા લશ્કરની જરૂરીઆત લાગી નહિ. તે પણું એ દેવકન્યાને પોતાના મંદિરમાં બેસાડવાના કેડ લાખ માણસનું લશ્કર સાથે એણે પ્રયાણ શરૂ થયા હતા એટલે એ કુચ મુકામે રથાવત્ પર્વતની કર્યું. એની આખી રયાસતના પ્રમાણમાં લશ્કર નીચેના ખીણના પ્રદેશમાં આવ્યું. એના લશ્કરી નાનું હતું, છતાં સંખ્યા સાધન અને સરસાઈમાં સલાહકારોએ એને સમાન સ્થળ પર સપાટ ભૂમિ એનું લશ્કર પ્રજાપતિના લરકરથી ધણુ ચઢી પસંદ કરવા સૂચવ્યું, પણ અશ્વશ્રીવને તે એટલે જાય તેવું અને મોટી સંખ્યાવાળું હતું. તેણે બધે આત્મવિશ્વાસ હતો કે અત્યારે એ કેઈનું બાજુબાજુના નજીકના રાજાઓને પિતાની સાથે સાંભળે તેમ નહોતો. એ તે રમત માત્રમાં પોતે જોડાવાના કહેણ મોકલ્યા હતા.
લડાઈ જીતી જશે અને સ્વયં પ્રભાને લઈ રાજમંદિરે અશ્વત્ર પ્રયાણ કર્યું ત્યારે તેને ખબર પડી પાછા આવશે એવા ખ્યાલમાં રહી લકરી બૃહ
( ૩૯ )