Jain Dharm Prakash 1958 Pustak 074 Ank 01

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

અંક ૧]
નાડપારખુ-સૂરીશ્વર
અહયા ! તું આ ધર્મસ્થાનકમાં ઉપદેશ સાંભ- કરતો જીવ મેહરાજાની સીતેર કડીમાંથી અગ્નોત્તર ળવા આવ્યો છે કે મારી પરીક્ષા લેવા ! આવા કેડી ઓછી કરી નાંખીને માંડ ગ્રંથીભેદ નજિક નાસ્તિક જેવા વાકયે ઉચ્ચારતાં શરમ નથી આવતી ! આવે છે. યથાપ્રવૃત્તિકરણરૂપ આ પહેલા તબક્કાવડિલનું તે અપમાન કરે છે પણ મારા સરખા માંથી વીર્યને વેગ વધારે તો બીજા અપૂવકરણ ગુરુનું ૫ણું માન જાળવતે નથી!
નામ તબકકે પહોંચે છે. ત્રીજા અનિવૃત્તિકરણનો મહારાજ ! મારે ધરમ એ કઈ ચીડિયાનું નામ સ્વાદ ચાખવાને પ્રાપ્ત થાય છે. શાસ્ત્રકારો ત્યારે જ છે તે જાણવાની જરાપણ ઈચ્છા નથી. આ તે સમ્યકૃતપ્રાપ્તિ બતાવે છે. એનું નામ જ ધર્મ પિતાશ્રી પરાણે ખેંચી લાવ્યા એટલે સમય નકામો સમ્મુખ આવવાની ભૂમિકા કહેવાય છે. ન જાય તેથી ગણત્રી કરી લીધી! જીવન સામે
તમારે સરખા ધર્મિષ્ટને આ વાત ઈશારારૂપે સંખ્યાબંધ ચીજોને ઉકેલ કરવાને પ્રશ્ન રોજબરોજ ટૂંકમાં એટલા સારુ જણાવવી પડી છે કે તમો ખડે થાય છે ત્યાં પરલેક અને જે પક્ષ છે એમાં સાગર માફક ગંભીરતા ધારણ કરે, સંઘપતિ જેવા કોણ ડાહ્યો આદમી સાથે મારે આપને એ તત્વ મેભાને જરા પણ નિરાશ થયા વગર સંભાળી રાખે. જ્ઞાન જિંદગીના ઉલ્લાસથી હાથ ધોઈ બેઠેલા આ લાખો નિરાશામાં અમર આશા છુપાઈ છે” એ ઘરડેરાઓને સંભળાવો-ભલે તેઓ અચરે અચરે કવિવચન યાદ કરે. રામ પોકાર્યા કરે.
કેટલાક જીવન પૂર્વને વારસો વિચિત્ર હોય છે, ગુરુદેવ! ઉપર વર્ણવી તેવી વિલક્ષણ ને વાહી- પણ જ્યાં એકાદ પ્રસંગે એને એ ધક્કો પહેચે છે યાત વાણી સાંભળ્યા પછી મેં તો એ નાસ્તિકને કે સારું જીવન ત્યારથી પટાઈ જાય છે. એ માટે ઉપાશ્રયમાં લાવવાનું જળ મૂકયું છે. મને એનું સાહિત્યના પાને અર્જુન માળી, દ્રઢપ્રહારી આદિના વર્તન જરા પણ ચતું નથી. કેટલીયે વાર વિચાર ઉદાહરણો નેધાયેલા મેજુદ છે. એ કારણે તે જ્ઞાની આવે છે કે-મારા કુળમાં આં અંગારે કયાં પાકો? ભાગવતોએ ઉચ્ચાયું છે કે
એકવર્ય! સમજુ થઈને શા માટે આવી ખેતી “લાજો રાજા ઇચ્છે ” વિચારણા કરે છે? સંસારના છ અંગે જે મેં તે હજુ તમારા એ અપત્યને નજરે નથી વિલક્ષણતા જોવાય છે એ પાછળ પૂર્વસંચિત કર્મોની દીઠો, છતાં તમારી વાત ઉપરથી કહી શકું છું કે જાળ પથરાયેલી હોય છે, એ તે તમે જાણો છો એ માગે આવશે. સાચો કુલદીપક બનશે. ફક્ત ને? સર કડાકેડી સાગરોપમની ઉત્કૃષ્ટી સ્થિતિ એની નાડ પારખી નિદાન કરવાની જરૂર છે. આજે ધરાવનાર મહરાજ તમારા ચિરંજીવી કરતાંયે વધારે રાતના તમે એને હું બોલાવું છું એમ કહી કડવી ને દુ:ખદાયી વાણી વદનારા, મહાઉિંસાના ઉપાશ્રયે મોકલજો. કામ કરનારા, અરે ! સતત પાપના વેપારમાં જ રત તહત્તિ કહી શેઠ વિદાય થયા. મનમાં તે પુન: રહેનારા, આ સંસારરૂપી રંગભૂમિ પર આવી, વિના- મશ્કરી થવાના ભણકારા વાગતાં હતાં; છતાં સ્નેહના સંકેચે પિતાને વેશ ભજવી જનારા-પાત્રો સજાવે બંધનથી ગુરને આદેશ પુત્રને સંભળાવ્યા. છે, સૌ કોઇને ધર્મની વાત એકદમ ગમતી નથી જ પુત્રે પણ મનમાં નક્કી કર્યું કે આ વેળા તો એ કારણે તો ધ્યેય સામે લક્ષ્ય રાખીને શ્રમણુધર્મમાં મહારાજને એવા બનાવવા કે ફરીથી આ ડેસાજી હોવા છતાં નવરસથી ભરપૂર સાહિત્યસર્જન દીર્ધ સંદેશ લાવવાનું જ ભૂલી જાય દર્શી મહાત્માઓએ કરેલ છે. કડવી ગાળી કેકને આ બુઢ્ઢાએ તે ધરમ ધરમ પોકારી યુવાનમાં ગળવી ગમતી નથી એટલે એને મીઠાશવાળી (સુગર જોમ જ રહેવા દીધું નથી ! યુવાનીના તનમનાને કેટેડ) કરવી પડે છે. અનંતકાળથી ભવભ્રમણ સ્થાને અકાળે વૃદ્ધત્વ આપ્યું છે ! (ચાલુ)