________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
'
ECUTUGUtrecuceea
છું અદ્ભૂત વિવાદ-સભા છે ફિશ્ચિ9 () ૭૭૭ધ
લેખક : શ્રી મોહનલાલ દીય ચોકસી અભ્યાસને ઈ અશક્ય નથી પાઘડી તે વિસ્તરેલ આ મહાપુરી વેપાર-વણજથી
ભિલા ભાઈ, અહીથી જી ભગુકચ્છ જેટલું ધમકતી દષ્ટિગોચર થશે. છે? કેમ કર્યું નજિક આવતું જ નથી! ચાલવાથી ભોળાનાથ! તારી લીલા પણ અપરંપાર છે મારા પગ પણ થાક્યા છે.
જે સ્થાનમાંથી હું વિધાન વૈભવ દર્શાવતા એકાએક પંડિત મહાશય, હવે એ બહાર નથી હો ચાલી નીકળ્યો છું અને જેની કીર્તિ આજે ચઉદિરા પેલી સામે વિશાળ રે પાથરી જળથી લેત ગવાઈ રહી છે એ વિદ્યાધામ અવતીને છોડ્યા કરી રહેલ છે એ સરિતા નર્મ, સંખ્યામાં છેઆજે કેટલાયે દિવસના વહાણા વાયા; છતાં અક. જહાજો મહર્નિશ અહીં આવાગમન કરે છે. એ સોસની વાત એટલી જ કે માર્ગમાં કોઈ ધર્મચર્ચા કરશે તો ભગફ મેટું બંદર ગણાય છે. એ
કરનાર પતિ સાંપડયો નહીં. અવંતીમાં એ મહાને ઓળગવાનો માર્ગ શેડો ચકરાવાવાળે છે ચોટ સાભળવાનું મળે, અરે પચીશ ડગલ કરી માં
" એકાદ પોળમાં પ્રવેશીએ કે એકાદ ચાહિક મહાશયના આવી રહ્યો છું એ પગથીના રસ્તે સીધા દર્શન થયા જ હોય ! ત્યારે આ પ્રદેશમાં વેપાર વજચાલ્યા જાવ. ચાર પાંચ ખેતર ટીવતાં જ એ મહા- ની વાતો કરનારા જ વધુ જોવાયા. પેલા ભાઇએ નગરીને દરવાજો દેખાશે. એમાં પ્રવેશતાં જ કરીઆણીથી ભરેલા વહાણો ને કોટિ દેખાડ્યા પણ
તેવું, કે શરમજનક કૃત્ય થયું હોય કે દુનિયાને મુખ ઉડાવ આક્ષક હતા અને એનાં સ્થાપત્યમાં દીધું બતાવવું આકરું લાગતું હોય તે સમજુ માણસે વિચારણા અને ગણતરી હતા. ભદ્રાદેવી ત્યાં સ્થિરદેશને ત્યાગ કરી દે છે અને પરદેશ ચાલ્યા જાય છે. વાસે વસી ગયા, ત્યાગી પણ ગૃહસ્થી જીવન સ્વીકારી દક્ષિણ આમાં જઈને અચળે એક નાની તંગરી વસાવી, રહ્યા. એ પેતનપુર જવાના ખ્યાલથી દૂર રહ્યા. એની ફરતો કિલ્લો બનાવ્યો, ત્યાં ધવળગ્રહો, પ્રાસાદો અસલ ગરાસીઆ હોય છે તે લીધેલ વાત મુકતા અને દેવમંદિરો બનાવ્યા અને માતાને ત્યાં રાખવાની નથી અને પછી પાની કરવામાં મદીનું અપમાન સ ગોડલ) કરવામાં રમાવી. પૂજન, સત્સંગ અને સમજે છે. જ્યારે જ્યારે એને મહારાજાને અને આરોતાની વિપુલ સામગ્રી ત્યાં એકઠી કરવામાં પુત્રીનો વિચાર આવો ત્યારે એના શરીરમાં કમકમાં આવી. દેવી ભદ્રાને વૈરાગ્ય થયા, પણ એ સંસાર આવી જતા અને મારાજ ગૂંચવાઈ જતું હતું અને પણું સારી ન કરી શકો. નગરીનું નામ જાહેધરી આ શું બની ગયું છે અને આવું કેસ બની ગયું ? પવું, ક!ણ કે એ નારી નગરી હોવા છતાં ઐશ્વર્યથી એ વાતની વિચારક્ષમ'માં એ પડી જતા. જીહ૩૫૨ હતી અને એની રચનામાં એ ભવ્ય નગરી ભર દેવી ભદ્રા પેતપુર ખા ગયા ની જીત બની શકે તેટલી તેમ શકયતા હતી, એની આખો મરડતીઆ કે યિતના પીઢ ણા માવાં જ હેાય છે,
૧ પાવનપુર, તે હાલનું પૈડન હોય તો ત્યાંથી દક્ષિણ શોધ ખોળ માંગે છે.
–ો. થી મોલીચંદ ગિરધરલાલ (મૌક્તિક)
For Private And Personal Use Only
