________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી જે. પાં પ્રકાશ.
છેતો આપણે આ શરીરના સહવાસથી જે ભૂલ કરી છે, જે ત્રુટીઓ આપણુમાં રહી ગએલી હોય તે સુધારવા માટે નવી તક અને નવું સાધન પૂરું પાડવાનું કાર્ય કરે છે. તાવ આવે ત્યારે આપણે દુઃખી થઈએ છીએ પણ વો કહે છે કે-આપણે વગર વિચારે શરીરમાં કચરો ભેગો કરેલો હોય છે. તે દૂર કરવા માટે જ તાવ આવે છે. તે જ મૃત્યુ આપણે જેવા પ્રકારનું આયુકર્મ બાંધેલું હોય છે તેને જ બદલો આપણુ આપે છે. તે વુિં કાંઇ કરતા જ નથી. આપણા કલ્યાણ માટે જ છે નવું વધારે સારું શરીર આપણી કૃતિને માફક આવે તેવી તકે આપણા માટે પૂરી પાડવા માટે તે આપણું પ્રસ્તુત શરીરનું વિસર્જન કરે છે. એમાં મેટું શું છે ? નવું મકાન બાંધવું હોય ત્યારે જૂનું ઘર ભાંગી નાંખનારને આપણે દેશ આપીએ છીએ કે ઊલટું તે જલદી પાડી નાંખી નવા ઘર માટે જગ્યા કરી આપે તે જેવા આપણે ચાહીએ છીએ. મતલબ કે,
એ આપણે શત્રુ નથી પણ પરમ મંગલ કરનારો મિત્ર કહો, દેવ કહે એવો દિનચિંતક છે. તેનાથી આપણે કરવાનું હોય નહીં. આપણે તો તેના આગમન માટે સદા સજજ જ રહેવાનું હોય. આ શરીર કાંઈ હેલું નથી. આવે તે ધણુ શરીરો આપણે છોડી દેવાના છે એ વાત દીવા જેવી સત્ય છે. અજ્ઞાન માણસની ગુ બની છે કેશરીર અમર નથી. એક દિવસ મૂહું એને વિખેરી ને ખશે જ, તે પછી આપણે મૃત્યુ માટે મોટલી બધી ગારામનું શા માટે હોય ?
મૃત્યુ એ વધુ સારું ભંગ થવાને માગે છે. એનાથી આપણે જે ભૂલ કરીએ છીએ તે સુધારવા માટે સારા પ્રસંગે લાવી મુકવાનો એક માર્ગ છે. એ યાદ રાખવાથી આપણો વગર કારણે જે દુઃખાનુભવ કરીએ છીએ તે નહીં થાય. મૃત્યુને મંગલમય અને હિારની ગળુ માની બુદ્ધિ કે ઇકો જ થાય છે, કારણ કે દરેક | હદયમાં પિતાના કૃત્ય માટે શંકાશીલા હોય છે. પોતે કરેલા અણુટતા કૃ માટે તે ખ હોય છે. ઊંડે ઊંડે પણ પિતાના 'પાપનું તે ભાન હોય છે અને તેને લીધે જ મૃત્યુનું રાખ્યાન કરવાને તે રે છે. ડો. મનમાં શાં કા હોય છે કે, મૃ યુ પછી આપણે કી આપત્તિ આવી પડીશું ? દુનિયામાં પાનું તે Gજ છો માથે નીડરપણે પિતાને આત્મવિશ્વાસ સાથે ફરી શકતું નથી. પિતાના કૃત કોઈ જોઈ જશે, કાઈ પિતાને દેવિ. ગણશે એને શંકાશીલતામાં તે હંમેશ વેદના ભગયા જ કરે છે. એવા માણસને મૃત્યુનો ભય લાગે એ બનવાજોગ છે. પણ મૃત્યુ પછી નવા શરીર સાથે વગર છૂટકે દુ:ખ તે જોગવવાનું જ છે, તો પછી તે દુઃખ જો 41રડતા રડતા નવા કર્મો ઉપાર્જન કરે છે એમાં લાભ શો ? દુઃખથી બેગનવા કરના સોમાં થઈને આનંદથી દુ:ખે ગણી લેવામાં અને ગાનંદ છે; અને દુઃખી કઠોરતા ઓછી થાય છે એ અનુભવ દ્ધ વાત છે; માટે દુને માટે અને મૃત્યુ માટે કટિબદ્ધ રહેવું એ શું ઉચિત નથી કે જે જે રિતુ સી માપણી સગ થા હૈમ માં દાકાર બનવા કરતા તે તે વસ્તુઓનો સંગ કારવશાત્ થએલે છે જાણી તેની સાથે લપટાવું નહીં જોઇએ.
For Private And Personal Use Only
