________________
૧૦
'
શ્રી જનધ પ્રકાશ
પાળ - મે મારી નિવા: “તમારો નિવાસ ક્યાં થશે? શેભનાચ કહ્યું-ચત્ર એ વીર નિવાપ “ જ્યાં તમારું ઘર છે ત્યાં.” આ પ્રમાણેના વચનથી ધનપાળે તેમને પોતાના ભાઈ તરીકે એ ળખ્યા, તેથી લજજા પામ્યો તો કાંઈ કામને માટે બહાર ગયે. શેઃ ભના ચાર્ય તો નગરમાં પ્રવેશ કરી દરેક ચેયે જિનવંદન કર્યું. પછી જેરા ચૈત્ય ની બહાર નીકળે છે, તેવામાં આ સંઘ એકઠા થઈને ગુરૂના ચરણકમળ પ્રત્યે નમસ્કાર કરી આગળ બેઠે. શોભનાચાર્ય શેભન વાણીવડે ધર્મ દેશના આપી, પછી સંધ સહિત ભાઈને ઘેર ગયા.'
ધનપાળે સામા આવી પરમ વિનયથી પ્રણામ કરે રમણિક ચિત્રશાળa રહેવા આપી. પછી ધનપાળની માતા તથા શ્રી વિગેરે તેમને માટે રસોઈ કરવા લાગ્યા, તેમનું શોભનાચાર્યું નિવારણ કર્યું. કારણ કે આધાકર્મી આ હાર સાધુને અગ્રાહ્ય છે એવી ગુરૂમહારાજની આજ્ઞાનું તેમને સ્મરણ હતું. પી શોભનાચાર્યની આજ્ઞાથી સાથેના બે સાધુઓ શ્રદ્ધાળુ શ્રાવકને ઘેથી આહાર લેવા ચાલ્યા, એટલે ધનપાળ પણ તેમની સાથે ગયો. તે અવસરે કોઈ શ્રદ્ધાળુને ઘરે કોઈક નિધન શ્રાવિકાએ સાધુની પાસે દધિનું ભાંડ મૂક્યુ. -ત્યારે સાધુઓએ પૂછયું-“આ દહીં મેગે છે?” તેણી બેલી – ત્રણ દિવસનું
છે? મુનિ બોલ્યા-ત્યારે તે એ અયોગ્ય છે. જિનાગમમાં ત્રણ દિવસનું દહીં વાપરવાનો નિષેધ કહે છે. તે સાંભળી ધનપાળે પુછ્યું કે આ હીં અયોગ્ય કેમ કહે ? મુનિએ કહ્યું- તે બાબત તમારા બંને પૂછવું. ધનપાળ તરત જ તે દધિનું ભાંડ ઉપાડી શેભનમુનિ પાસે આવ્યો અને પૂછ્યું-આ દહીં શા કારણથી અશુદ્ધ છે? લોકોમાં તે દહીં અમૃત તુલ્ય કહેવાય છે. તે છતાં જો તમે આ દહીંમાં જીવ પડેલા બતાવે તે હું પણ શ્રાવક થઈ જાઊં, નહીં તે તમે ભોળા માણસને ઠગનારા છે, બીજું કાંઈ નથી.” આવા ભાઈનાં વચન સાંભળીને શોભનાચાર્ય બોલ્યા-” હું એમાં જીવ બતાવીશ, પણ તમારે પિતાનું વચન પાળવું પડશે.” ધનપાળે તે વાત ફરીને કબુલ કર્યું તે શોભાનાચાર્યું અળતે મંગાવી, દહીંના ભાજનનું મુખ બરાબર બંધ કરાવી, પડખે એક છીદ્ર પડાવ્યું. તે છીદ્રની ફરતે અળ ચેપ. પછી તે ભાજનને થોડી વાર તડકે મૂકાવ્યું, એટલે પડખેના છી. દ્રમાંથી નીકળી તે અળતા ઉપર આવી રહેલા દહીં જેવા શુભ્ર વર્ણના જન્મ તેઓ પોતે જઈ ધનપાળને બતાવ્યા. ધનપાળ પણ તે હાલતા ચાલતા
