________________
શ્રી તીર્થંયાત્રા દિગદર્શન.
પ
અને ગુણુ દોષનુ પણુ સહેજે ભાન થાય છે, વિવેકી નર ઝવેરીની જેમ ગુણુ રત્નને પરખી કાઢે છે અને દ્વેષ દવદ્ (ટેક્ા-પથ્થર) તે સમજી પરીહરી શકે છે. આ સર્વ વિવેકને પ્રભાવ છે. માટેજ તેને વિશેષે આદર કરવા ા છે. અન્ય સ્થાનમાં પૂર્વે આળ ચાલમાં-અજ્ઞાન દશામાં કરેલાં પાપ તીર્થ સ્થાનની વિવેકથી સેવાવડે ક્ષય પામે છે. પણ તેજ તીર્થ સ્થાને અવિવેક વડે કરેલાં પાપે વજ્રલેપ જેવાં થઇ જાય છે. જે પાપા ઘણાંજ દુ:ખા આપે છે; માટે તીર્થ સેવા કરવાના અભિલાષી પ્રાણીમાએ તીર્થ સેવાની રીતિ જાજુવાની અને જાણીને તે પ્રમાણે બનતી કાળજીથી વર્તવાની ખાસ જરૂર છે.
પ્રથમ તેા જુએ કે ાજકાલ પણ શ્રી શત્રુંજય આદિકની યાત્રા, વિધિ પૂર્વક કરવાના ખપી મનુષ્ય સ્વસ્થાનથી શ્રી સંધ સમુદાય કે સ્વ કુટુંબ પરીવાર સાથે શાસ્ત્રમાં બતાવેલી છ(૬)રી (૧ બ્રહ્મચારી, ૨ ભૂમિ સથારી, ૩ સચિત્ત પરિહારી, ૪ એકલહારી (એકાસણુકારી), ૫ જયણાથી પાદચારી અને ૬ ઉભય ટંક આવશ્યક (પ્રતિક્રમણ) કારી) પાલતાં પાલતાં શ્રીતીર્થપતિને ભેટે છે, તા જેને ભેટવા આવતાં આટલે ભાવ, આટલુ માન, તે તીર્થરાજને ભેટી કેટલા વિશેષ ભાવ અને બહુમાનથી તેની સેવા ભકિત કરવી જોઈયે. અલબત વિશેષ વિશેષ પ્રકારે તપ, જપ, શીલ, સ ંતાપ, દયા, ઘન, વ્રત, પચ્ચખાણુ એ સર્વે સેવવાં જોઇએ.
જેમાનું કેટલેક દરજે આજકાલ પણ નવાણુ જાત્રા હાંશથી કરનાર કરતા દેખાય છે. જ્યારે નવાણું યાત્રા પૂરી કર્યા સુધી આવા ઉત્તમ વિવેક ધારવામાં આવે અને ઘેાડી પણ છુટક યાત્રા કરતાં ઉચિતવિવેક પાળવામાં ન આવે તા તે કેવું ખાટુ દેખાય ! ખરી રીતે પૂછે તે જ્યાં સુધી એ તીર્થરાજની સેવા કરવા માગે! ત્યાં સુધી ઉચિત વિવેક આગળ કરો વત્તવાની ખાસ જરૂર છે. જયાપૂર્વક ભૂમિપર દ્રષ્ટિ સ્થાપી ચાલવુ', સત્ય અને હિત તેમજ મિત કાર્ય પડતુ જ ખેલવું, કશ કે ખીજાંને ખેઃ–અપ્રીતિ થાય તેવુ ન ખેલવું, અતિનું કાષ્ટનું કંઈપણું ન લેવું, મનથી વચનથી કે કાયાથી સુશીલ ન સેવવું. કેમકે ગમે તે સ્થાને તેના કટુક વિપાક કલા છે તે આવા પવિત્ર સ્થાનનું તે શું કહેવું? ચક્ષુ કશીલતા પણ ન સેવવી, તે પર લા અને રૂપી સાધ્વીન! દાખલા ભાવવા અને પેાતાનું વર્તન સુધારવું પોતાના આત્માથી જુદા દેહ, કુટુંબ, પરીવાર, લક્ષ્મી ઉપર મેહ મમત્વ મૂર્છા નહિ રાખવા, કમી કરવા, રાત્રિભેાજન સર્વથા તજવું. રાગ, દ્વેષ, કલહ, ધાદિક કાય, મિથ્યા લકદાન, ચાડી, મુખશીલતા, સ્મૃતિ-ખે, પરનિદ્રા, અને
