Jai Jiya Kappo

Author(s): Labhsagar
Publisher: Agamoddharak Granthmala

Page 151

यति जीतकल्पे विकल इत्येतद्विचार्य 'दिज्ज हदुस्स न उ गिलाणस्स' तुशब्दस्य विशेषणार्थत्वात् / हृष्टस्य जीतोक्तादधिकमपि दद्यात् , ग्लानस्य तु न दद्यात् जीतोक्तादूनं वा दद्यात् / यावन्मानं वा विषहते-कर्तुं शक्नोति तत् प्रायश्चित्तं तावन्मानं दद्यात् / कालं वा सहेत-यावता प्रगुणो भवति तावत्प्रतीक्षेत, रोगनिवृत्तौ समर्थस्य दद्यादित्यर्थः / उक्तो भावविषयो दानविधिः // अथ अत्र सूत्रेऽनुक्तमपि पूर्वजीतकल्पगतं पुरुषद्वारं सप्रपञ्चमत्रापि लिख्यतेपुरिसा गीआगीआ सहासहा तह सढासढा केई / परिणामापरिणामा-अइपरिणामाइ वत्थूणं / / इह आलोचनाग्राहिणः पुरुषाः किं स्वरूपा ? इति प्रथममेवाचार्यैर्विचार्यास्तःपेक्षया प्रायश्चित्तं दातव्यम् / ते च बहुप्रकाराः। तद्यथा-गीतार्था-अधिगताचारप्रकल्पादिनिशीथान्तश्रुताः / तदितरे त्वगीता-अगीतार्थाः / सहाः-सर्वप्रकारैः समर्थाः / असहाः त्वसमर्थाः। तथा केचित् शठो-मायाविनः / अशठाः-सरलात्मानः / परिणामकादयस्त्रयोऽपि पूर्वमदूरे ‘छेआइमसद्दहओ' इति गाथाया विवरणे व्याख्यातास्ततो नात्र पुनः प्रतन्यन्त इति / / तह धिइसंघयणोभयसंपन्ना तदुभएण हीणा य / आयपरोभयनोभयतरगा तह अन्नतरगा य / / तथा धृतिसंहननोभयसम्पन्नास्तदुभयेन हीनाश्च / इह भङ्गचतुष्टयं सम्भवति / तत्र धृत्या सम्पन्ना इत्येकः / संहननेन सम्पन्ना इति द्वितीयः / उभयेन धृतिसंहननाख्येन सम्पन्ना इति तृतीयः / तदुभयेन हीनाश्चेति चतुर्थः / तथा आत्मपरोभयानुभयतरका इति / अत्रापि चतुभंङ्गी। आत्मानुप्राहकं तपः, परोपष्टम्भकारकं वैयावृत्त्यं तयोर्द्वयोरपि समर्थाः परं ये तप एव कुर्वन्ति, न वैयावृत्त्यं ते आत्मतरकाः , स्वार्थेऽत्र कः, न परतरका इति प्रथमः / ये तु वैयावृत्त्यमेव कुर्वन्ति न तपस्ते परतरका इति द्वितीयः / ये तूभयमपि कुर्वन्ति ते उभयतरका इति तृतीयः / ये पुनरुभयमपि न कुर्वन्ति ते नोभयतरका इति चतुर्थः / तथा अन्नतरगा त्ति / अन्यतरकाः ये तपोवैयावृत्त्ययोरन्यतरदेकमेव कत्तुं शक्नुवन्ति नोभयकरणक्षमा इत्यर्थः // कप्पठिआदओ वि अ चउरो जे सेअरा समक्खाया / साविक्खेअरभेआदओ अ जे ताण पुरिसाण // कल्पः-सततासेवनीयः समाचारः। स चायम् आचेलुकुद्देसिअ सिज्जायररायपिंड किइकम्मे / वयजिट्ठ पडिक्कमणे मासं पज्जोसवणकप्पे / न विद्यते चेलं-वस्त्रं यस्यासावचेलकस्तस्य भाव आचेलक्यम् / सचेलत्वे चायमचेलकत्वव्यपदेशः / तथा चान्यत्रापि दृश्यते जह जलमवगाहिंतो बहुचेलो वि सिरवेढिअकडिल्लो / भन्नइ नरो अचेलो तह मुणओ संतचेला वि।। तह थोव-जुण्ण-कुच्छिअचेलेहिं वि भन्नए अचेलुत्ति / जह तूर सालिअ! लहुं दे पुत्तिं नगिआ मु त्ति / / उद्देशेन-साधुसङ्कल्पेन निवृत्तमौदेशिकम् आधाकर्म / शय्यया-वसत्या तरति भवाम्भोधिमिति शय्यातरः, राजा-नृपस्तयोः पिण्डो भक्तादिरूपः शय्यातरपिण्डो राजपिण्डश्च / इहौदेशिकादीनां