________________
476
THE INDIAN ANTIQUARY.
[DEOEMBER, 1903.
हे कदर्य तवादातुर्न कश्चित्कुरुते मियम् । लिप्समानः स्वयं देहि फलेन. फलमादिय॥
he kadarys tavadktar na kaschit kurutê priyam lipsamAnah syayan dehi phalêna phalam &diga II
. 115 Von des Lebens Gütern allen Ist der Ruhm das Höchste dooh; Wern der Leib in Staub zerfallen, Lebt der grosse Name noch.
SCHILLER. सर्वेष्विह धनेष्वाहुर्यथो धनमनुत्तमम् ।
भस्मीभूते शरीरे अपि पुण्या कीर्तिर्न नरवति ॥ sarveshv iha dhanêshv ahur yako dhanam anuttamam bhasmtphate sarire 'pi punyakirtir na natyatin
C.Kathae.XXII. 263 Kam.NEL.S.
116 Es soll der Dichter mit dem König gehen, Denn beide wandeln auf der Menschheit Höhen. SCHILLER. कवी रसिककाव्यस्य राज्ञा संगममर्हति । अजितौ यदुभावस्य लोकस्येवावतंसताम् ।। kavi rasikakavyasya Tâjõá samgamam arbati vrajitaa yad ubhav asya lokasydvävatamsatam II
cf. Subhashitdvali 160.
117
Ueber ein Ding wird viel geplandert, Viel bernthen und lange gezandert, Und endlich giebt ein böses MOS Der Sache widrig den Beschluss.
GOETHz. चिरं वस्तुनि कस्मिविशमन्त्राभ्यां विलम्म्यते ।।
इतिकर्तव्यता यावत्कुरुते नात्र निश्चयम् ॥ chira vastuni kasmimsohid veomanträbhyam vilambyaté 1 itikartavyata yavat karaté natra nibhayam 11
C. K. Bh. V.112..
118
Wäre nicht das Auge sonnenhaft, Die Sonne könnt' es nicht erbloken; Lig' nicht in uns des Gottes eigne Kraft, Wie könnt' uns Göttliches entzücken?
GOETHE.
