________________
૨૧૪
હવે તે જાગે! ઉત્તર હૈયામાં કેરી રાખવા જેવો છેઃ “બસ, બસ, વ્યર્થ મારી પ્રશંસા ન કરશે. મેં કોઈનાય પર દયા કરી નથી. તેમ મેં , કેઈને ઉદ્ધાર પણ કર્યો નથી. મેં તે મારા હૈયામાં ભેંકાયેલા કાંટાને જ ઉદ્ધાર કર્યો છે. કીચડમાં તરફડતા ડુક્કરને જોઈ મારા હૈયામાં કાંટે વાગે. મારી વેદનાને કાંટાને કાઢવા માટે મારે ડુક્કરને કાડ્યા વિના ચાલે તેમ ન હતું. કાંટો કાઢવાને કંઈક ઉપાય છે તે જ પડે ને...” માનવતાભર્યો આ ઉત્તર સાંભળી સૌ નમી પડ્યા.
ભારતના કેઈસંતને દાખલ ન આપતાં, મેં અમેરિકાના પ્રમુખને દાખલે આયે. કારણ કે આપણા રાજ્યબંધારણનું. ખોખું અમેરિકાનું છે. વાતાવરણમાં અમેરિકાની હવા ભરી છે. એ હવાએ જ આ પ્રાણીનાશની હવા ફેલાવી છે ત્યારે વિચારવાની આવશ્યક્તા છે કે જડવાદની હવામાં પણ એ માનવી કેવી કુમળી લાગણું ધરાવતે હતો! જ્યારે અધ્યાત્મવાદની હવાવાળા દેશમાં કતલખાનાં ઊભરાઈ રહ્યાં છે, એ શું સૂચવે છે? વિચારજે માનવતા હોય તે..
