________________
ધમ રત્ન
માણસ સારું સાંભળે તે એને વિચાર પણ સારા આવે. ખરાબ વાંચે–વિચારે તે એને નબળા વિચાર આવે. સેબત તેવી અસર. ઘોડાને ગધેડાની સાથે બાંધ્યો હોય તો એ ભૂંકતાં ભલે ન શીખે, પણ લાત મારતાં તે જરૂર શીખે.
ઉકરડા પાસે બેસીએ તે બદ આવે અને બગીચામાં બેસીએ તે ખુશ આવે. દુર્જન સાથે બેસીએ તે અધમતા આવે, સજજન સાથે મિત્રી હોય તે ઉત્તમતા આવે.
આજ માણસને ઉત્તમ સાધુઓની સોબત ગમતી નથી, કારણ કે અંતરમાં રોગ છે. અંદર રોગ હોય ત્યાં બાહ્ય ઉપચાર નકામા નીવડે છે. '
વાસના એ અંદરને રોગ છે.
અપવિત્ર તત્ત્વો હરહમેશાં આપણી આસપાસ ચક્કર લઈ રહ્યા છે. એ નિર્બળ પાની પ્રતિક્ષા કરે છે. સમય મળતાં એ આત્મા પર ચઢી બેસે છે. એની સામે માણસ જાગૃત હોય તો એનું કાંઈ જ નથી ચાલતું. પણ એ અપવિત્ર ત માણસને ઘેનમાં નાખે છે, એને ગાફેલ બનાવી ઢાળી પાડે છે. - આ ઘેનની સામે રક્ષણ આપનાર સત્સંગ છે.
આ સત્સંગ પછી બીજી વાત તે ગર્વને ગાળવાની છે. જેમ સડાવોટરની શીશીમાં ગળી હોય છે, તેમ માણસમાં પણ ગર્વની ગોળી હોય છે. આ ગાળીને લીધે અંદરનું અંધારું બહાર જતું નથી અને બહારને પ્રકાશ અંદર આવી શક્તિ નથી.
ગર્વ ગળે તે પ્રકાશ મળે.
