________________
૧૬૪
હંસા !.. તું ઝીલ મેત્રીસરોવરમાં
નથી આવડતું ? એનો પ્રતિકાર કરવાની મારામાં જાણે કે કોઈ તાકાત જ નથી, તે એની બધી કનડગત હું સાંખી લઈશ ? એની આવી બધી ભ્રાન્તિઓ હોય તો હવે એ દૂર કરવી પડશે. એણે ૨૦ પાનાં ભર્યા છે, મેં ૪૦ પાનાં ભરીને સણસણતો પત્ર લખીને તૈયાર કર્યો છે. લ્યો, કાયદાની દૃષ્ટિએ હું એમાં ક્યાંય ફસાઈ જતો તો નથી ને ? એટલું જરા જોઈ આપો ને.” સખત બદલો લેવાની ભાવનામાં રાચતા એ ભાગીદારે લિંકનને બન્ને પત્રો આપ્યા. એનો ધમધમાટ જોઈને લિંકને કાળવિક્ષેપ કરવાનું મુનાસિબ માન્યું. એટલે ચાલાકીથી પોતાના એ ક્લાયન્ટને કહ્યું કે “તમારી વાત બરાબર છે, આટલું બધું સણસણતું એણે લખ્યું હોય તો એ કોણ સહન કરી શકે ? પણ જુઓને, હાલ તો હું એકદમ બીઝી છું. તમે એમ કરો, એ બન્ને પત્રો અહીં મૂકી જાવ. હું અવસર મળે એટલે એને જોઈ લઈશ ને વિચારી લઈશ. તમે એક અઠવાડિયા પછી મને મળો.'
અઠવાડિયા પછી એ પોતાના પત્રની ઉઘરાણી કરતો પાછો આવ્યો. રોષમાં અને બદલો લેવાની ભાવનામાં નોંધપાત્ર ઘટાડો થયો છે, એ લિંકનને પ્રતીત થયા વિના રહ્યું નહીં. “પોતે સાવ ભૂલી જ ગયો ન હોય' એવો ડોળ કરતાં એણે કહ્યું કે, “અરે ! મને માફ કરજો. આ તમારા પત્રો તો સાવ વીસરાઈ જ ગયા. તમને જોયા ને તમારા પત્રો યાદ આવ્યા. હવે તમે એમ કરો ને, સાત દિવસ પછી આવો. વિધાઉટ ફેઈલ, હું જોઈ રાખીશ.” થોડાક ધમપછાડા કરતો ભાગીદાર વીલે મોઢે પાછો ફર્યો. લેણદાર જેમ દેવાદાર પાસે, મુદત પાકે ને ઉઘરાણીએ પહોંચી જાય એમ અઠવાડિયું થયું, એટલે એ પુનઃ હાજર થઈ ગયો. એ વખતે એનો જ પત્ર હાથમાં લઈને એના પર વિચાર કરી રહ્યો ન હોય તેવો દેખાવ લિંકને કર્યો હતો. “ઓહો ! તમે આવી ગયા, જુઓ, આ તમારો જ પત્ર હાથમાં લીધો છે.....” “હા, એ બહુ સારું કર્યું. કેમ લાગે છે ? વકીલ સાહેબ !” “તમે બહુ ચોકસાઈપૂર્વક પત્ર લખ્યો છે હોં ! કહેવું પડે. ક્યાંય તમારે ફસાવાનું થાય એવું એમાં નથી.” લિંકને થોડી પ્રશંસા કરી. “તો લાવો પત્ર, આજે જ હું એના પર રવાના કરી દઉં. એય બેટાને ખબર તો પડશે કે દુનિયામાં શેરને માથે સવાશેર હોય છે.” એણે પોતાની અધીરાઈ પ્રગટ કરી. “હા, તમારી વાત સાચી છે. જો એ ધ્યાનપૂર્વક આ પત્ર વાંચશે તો
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
