________________
વરકૃઈ (વીરરસ્તુતિ) અને એને ભાવાનુવાદ ૨૨૭ સમતાપૂર્વક એકાન્ત હિતકારી અને અનન્ય-સદશ (અર્થાત અનુપમ ધર્મ કણે કહ્યો?—૧ कहं च गाणं कह दसणं से
सील कहं नायसुतस्स आसी १ । जाणासि गं भिकखु ! जहातहेणं
રાતે સૂહિ કહા નિષત્ત ૨ |
ભા–જ્ઞાતપુત્રે (મહાવીરસવામીએ) કઈ રીતે અથવા કવું જ્ઞાન, કેવું દર્શન અને કેવું શીલ પ્રાપ્ત કર્યું તે હે ભિક્ષુ! (સુધર્મસ્વામી) તમે તે યથાર્થ પણે જાણે છે તે એ તમે જેવું સાંભળ્યું અને હું સાંભળ્યા બાદ) તમે અવધાર્યું છે તે કહે – खेयन्नए से 'कुसलासुपन्ने
અcરતનાળી માગણી છે जसंसिको चखुपहे ठियस्स
जाणाहि धम्मं च घिई च पेहि ॥ ३ ॥ ભાવ-એએ (સંસારીઓના કર્મજન્ય) ખેહને (દુખને જાણનારા (અને ઉપદેશ આપી દૂર કરનારા હેઈ) પેદા છે અથવા (આત્માનું યથાર્થ સ્વરૂપ જાણનારા હેઈ) આત્મજ્ઞ છે અથવા (કાલેકરૂપ ક્ષેત્રને જાણનાર હેઈ) ક્ષેત્રજ્ઞ છે. એ (પ્રાણીઓના કર્મરૂપ ભાવકુશને છેદનાર હાઈ) કુશળ છે. એ આશુપ્રજ્ઞ છે અર્થાત્ શીધ્રબુદ્ધિ છે (એટલે કે કથન કરવા પૂર્વે એમને છમસ્થની જેમ વિચાર કરવાનું રહેતું નથી–એ કથન
૧ પાઠાંતર: “કુફ મલી '.
