________________
૧૩૬
ગીતા ગુરૂ ભગવંત પાસેથી યથા જાણી તે મિથ્યાત્વ ભાવને સૌ પ્રથમ દુર કરવા જરૂરી છે. કષાયજન્ય સકિલષ્ટ અધ્યવસાય વડે યાગાદિ હેતુએથી દરેક સમયે આત્મા પુણ્ય અને પાપની અન્ને પ્રકૃતિએ ખાંધે છે. અને આત્મ ગુણ–વિશુદ્ધિ વડે નિર્જરા પણ કરે છે, સલિષ્ટ-અધ્યવસાય ની વિચિત્રતાથી જીવ નીચે પ્રમાણે પુણ્ય–પાપના બંધ કરે છે
સંકલેશની તીવ્રતાથી-પાપની (૮૨) બ્યાસી એ પ્રકૃતિ એના સ્થિતિબધ અને રસમધ બન્ને વધે છે,
સકલેશની મંદતાથી—પાપની (૮૨) બ્યાસી એ પ્રકૃતિ આના સ્થિતિબધ અને રસમધ અને ઘટે છે.
સ'કલેશની તીવ્રતાથી-પુણ્યની (૩૯) એગણુચાલીશ પ્રકૃતિઓને સ્થિતિમ ધ વધે છે. પરંતુ રસબંધ ઘટે છે.
સંકલેશની મંદતાથી—પુણ્યની (૩૯) એગણુ ચાલીશ પ્રકૃતિએના સ્થિતિમધ ધટે છે. અને રસબંધ વધે છે.
સ’કલેશની તીવ્રતાથી—પુણ્ય રૂપ (૩) દેવાયુષ, મનુષ્યાયુષ અને તિય "ચાયુષ કમના સ્થિતિમધ અને રસખ'ધ અને ઘટે છે
સંકલેશની મ ંત્તુતાથી—દેવાયુષ. મનુષ્યાચુંષ, અને તિય ચાયુષ રૂપ ત્રણ પુણ્ય પ્રકૃતિના સ્થિતિમધ અને રસબ ધ અને વધે છે અ ́ધનું વિશેષસ્વરૂપ-ગુરૂગમથી જાણી લેવું (૧૦) જીવને—પરાક
અનંત આકાશમાં (૧૪) ચૌદરાજલેાક પ્રમાણુ આકાશમાંજ ગતિસહાયક ધર્માસ્તિકાય, અને સ્થિતિ સહાયક
