________________
-
ન
કર..
દેવદ્રવ્ય અને જિનપૂજા અશક્ત શ્રાવકને તો “દેવદ્રવ્યથી પૂજા કરવાની અને આ પાઠથી મળી જ રહે છે. ને તેથી સ્વયથી જજિસૂજર્જરિલી જોઈએ એ વાત ગૃહમંદિરવાળા શ્રાવક માટે પણ ઊભી રહી શકતી નથી.” (૩) પોતાના શરીર-ઘર-પરિવાર વગેરે માટે હજારો રૂપિયા ખર્ચનાર શ્રાવક જો જિનપૂજાના અવસરે કૃપણતા દાખવેના, હું મારું દ્રવ્ય ન ખર્ચ–તો એને શ્રીજિનેશ્વર દેવ પ્રત્યે એટલો આદર વગેરે નથી એ સ્પષ્ટ છે. માટે અવજ્ઞા-અનાદર-કૃપણતા વગેરેનો દોષ લાગવા છતાં ય સામો પક્ષ જે દેવદ્રવ્યભક્ષણનો દોષ લાગતો હોવાનું કહે છે તે તો નથી જ એ જાણવું. શ્રાવકને આ અનાદર વગેરેનો દોષ ન લાગે એ માટે જ, એને જ્યારે પૂજાનો ઉપદેશ આપવાનો હોય ત્યારે આ ક્રમ જોઈએ
પ્રથમ નંબરે-સ્વદ્રવ્યથી જિનપૂજા કરવી જ જોઈએ....એ શક્ય ન બને તો, સંઘકૃતવ્યવસ્થાના દ્રવ્યથી (પરદ્રવ્યથી) પણ જિનપૂજા કરવી જ જોઈએ....એ પણ શક્ય ન બને તો, જેટલી આવશ્યકતા રહે એટલી દેવદ્રવ્યથી પૂર્તિ કરીને પણ પ્રભુભક્તિ તો કરવી જ જોઈએ.
સંપન્ન શ્રાવક માટે સ્વદ્રવ્યથી જિનપૂજા કરવી અશક્ય નથી. છતાં, ભારે લોભોદય-કૃપણતાના કારણે એનો સ્વદ્રવ્ય લગાવવાનો ઉલ્લાસ ન થાય, ને પરદ્રવ્યથી કે દેવદ્રવ્યથી સંપાદિત સામગ્રીથી પૂજા કરવાનો પ્રસંગ આવે તો, ગીતાર્થ પુરુષો, તારે પૂજા જ ન કરવી એમ નિષેધતા નથી. બેશક, એમાં કૃપણતાઅનાદર વગેરેનો દોષ રહેલો છે, છતાં એ દોષ, એ શ્રાવક પ્રભુભક્તિ જ ન કરે એના દોષ કરતાં મોટો નથી...વળી આ રીતે પરદ્રવ્યાદિથી પ્રભુભક્તિ કરતાં કરતાં એ ભવોલ્લાસ અનુભવેપોતાની કૃપણતા ઝંખે. એટલે એ પ્રભુભક્તિમાં જ એવી તાકાત
