________________
દેવદ્રવ્ય અને જિનપૂજા વિહિત જ ન હોત.
એટલે, શક્તિસંપન્ન હોવા છતાં જે પરદ્રવ્યથી ભક્તિ છે એને ભાવોલ્લાસ ન જ પ્રગટે એવું ન હોવાથી એવા શ્રા પણ જ્ઞાનીઓ પ્રભુભક્તિ માટે અનધિકારી ઠેરવી દેતા
પ્રશ્ન : નિર્ધનશ્રાવક છેવટે દેવદ્રવ્યથી પણ પ્રભુભ કરે, એ તો શાસ્ત્રસિદ્ધ હોય શકે. પણ સંપન્ન શ્રાવક દેવદ્રવ્યથી પ્રભુભક્તિ કરી શકે એ વાત શી રીતે શાસ્ત્ર હોય શકે ?
ઉત્તર : શ્રાદ્ધદિનકૃત્યમાં પુષ્પ ગુંથવાની જે વાત છે એમાં શ્રાવકનું અવૃદ્ધિપ્રાપ્તઃ (=નિર્ધન) એવું વિશેષણ વ છે. આ વિશેષણ શા માટે વાપર્યું છે ? કહી શકશો
કેમ ? કોઈ સંપન્ન શ્રાવક પણ, કાજો કાઢી પુષ્પગ્રંથનાદિ કરીને પ્રભુભક્તિનો સંતોષ ન માની લે અં માટે આ વિશેષણ છે. આમાં પૂછવા જેવું શું છે ?'
એનો અર્થ એ થયો કે જે વાત સંપન્ન શ્રાવકોને પાડવાની ન હોય ત્યાં આવું નિર્ધન વગેરે વિશેષણ વાપ હોય. અર્થાત્ જ્યાં આવું વિશેષણ વાપર્યું ન હોય ત્યાં એ સંપન્ન શ્રાવકોને લાગુ ન પડી શકે એમ ન કહી શકાય. દર્શનશુદ્ધિ પ્રકરણનો જે પાઠ આગળ આવી ગયો એમાં ‘દેવદ્ર શ્રાવકો વડે કરાતા પૂજા-મહોત્સવ.....' વગેરે જે વાત છે શ્રાવકનું નિર્ધન .એવું વિશેષણ નથી વાપર્યું એ જ જણ કે એમાં નિર્ધન અને ધનવાન બન્ને પ્રકારના શ્રાવકો દેવદ્રવ્યથી કરાતી પૂજા વગેરેની વાત છે. ને સમ્ય ને શુદ્ધિ થવી કહી છે એનાથી ભાવોલ્લાસ પણ સૂચિત થા આમાં એ પણ સમજવા જેવું છે કે સંપન્ન છું
