________________
-
- *
. '
પ્રકરણ [૨] સુખની સાચી શોધ સુખ સૌને પ્રિય હોવાથી સહુ સુખની જ શોધમાં નીકળેલા છે જીવને અનાદિ કાળથી દુઃખમાં શ્રેષ અને સુખમાં રાગ છે, એટલે પ્રાણી માત્ર સુખની શોધ ચલાવે તે સ્વાભાવિક છે. પણ છવમાં મેહધતા એવી છે કે, તે વસ્તુના ગુણદોષને ખસ્વરૂપમાં જાતે નહી હોવાથી શોધ સુખની ચલાવે છે, અને બદલામાં સુખ પામે છે. : - સુખ એ જ્ઞાન ગુણની જેમ માત્માનો જ ગુણ હેવા છતાં જીવ તેની શેષ મેહધતાને લીધે બહારના પદાર્થોમાં ચલાવતો રહ્યો છે. - આત્મામાં અનંત ગુણ છે તેમાં જે કે મુખ્ય જ્ઞાનગુણ છે છતાં સુખ એ પણ આત્માને ગુણ છે. ગુણ ગુણી કથ. રિત અભેદે પણ હોય છે, પણ મહાધતાને લીધે પાતામાં રહેલી વણ જીવને પોતાનામાં દેખાતી નથી. જેમ આપણી કઈ વસ્તુ ઘરમાં ખોવાઈ જાય ને તેની શોધ બહાર ચલાવીએ તેમ સુખ એ આત્મામાં હેવા છતાં છવ તેની શોધ બહાર ચલાવી રહ્યો છે.
સુખસાગર એ આત્મા જ ત્યાં પૂર્ણ છે ત્યાં તે પરની આશા શા માટે રાખે? આત્મા ને પિતાના સ્વભાવ તરફ વળે તે તે અનંત અવ્યાબાધ સુખ ભક્તા બની જાય અને સદાકાળને માટે તેના દુખને અંત આવી જાય.
'
જ
'
'
.
'
