________________
હાસ્ય મંજૂષા.
એક ખધરે. છેકરા—વેસનના લાડું સર !
૧૧૫
સમુદ્ર છે પણ જેમાં પાણી નધી. શહેર છે પણ જેમાં ધર નથી. આખી પૃથ્વી છે પણ જેમાં રહેવા નથી એવું શું ? નકશા ! ” સર.
*
મૈં અને 4 બેઉના જન્મ એકજ છ પણ મૈં તે મૈંને ભાઇ નથી બહેનને। સર.
ડાકટર ( એક સ્ત્રી રેણીને )—તમારી બધી જીભ બહાર કાઢે ને ? હજી કાઢાહજી વધારે-કાટા—ાઁ હજી કાઢો.
સ્ત્રી-−વાડ !ડાકટર સાહેબ સ્રીયાની જીભને! અંતજ નથી એમ તમેા ધારે છેકે શુ
મા બાપથી થયેલા છે, મૈં એ વ ને ભાઈ થાય ત્યારે અને વ ને શે! સબંધ થાય વારૂ ભાષ U
.
એક ટ્ટાખાર માણુસે એક હામના નાના છોકરાને પૂછ્યુ“અલ્યા તને ગધેડાની હામત કરતાં આવડે છે કે ?
છેકા—ના સાહેબ ! પણ આપ મારા સામે મેસા તે હું પ્રયત્ન કર્`
એક વખત નાના બાપુએ કાઇને ચશ્મા ઘાલીને વાંચતાં જોયેલા. તે ઉપરથી તેની ખાત્રી થઇ હતી કે ચશ્મા ધાણ્યાં કે વાંચતાં આવડેજ ! તે ઉપરથી બાબુચશ્માવાળાને ત્યાં જઇ ચશ્મા માંગવા લાગ્યા. તેણે ચશ્મા આપ્યા ને બાપુએ તે ચઢાવી પાસે પડેલી બુક વાંચવા માંડી. પણુ વાંચતાં આવડેના એટલે ખીને ચક્રમા ચઢાવ્યા પણ વ્યર્થ એટલે ચશ્મા વાળાએ પૂછ્યું કે—અલ્પા વાંચતાં આવડે છે કે ?
કરે કહ્યું-વાંચતાં આવડતુ નથી તેથી તે ચશ્મા લેવા આવ્યે છું.
कर्तव्यशीलता.
( લેખક, શેઠ. જેથી ગભાઇ પ્રેમાભાઇ કપડવણુજ. )
મનુષ્ય જન્મ પામી જે મનુષ્ય જીવનની સાર્થકતા કરતા નથી તે મનુષ્યને મનુષ્ય તે કહેવાજ નોંઢું પણ મારૂ મન તેને પશુ પણુ કહેવાને લલચાતુ નથી તેથી પશુ તે હલકી પદવીને લાયક છે. તે મનુષ્ય પૃથ્વીપર ખાલી ભાર વર્ષન કરનારજ છે. મનુષ્યે પાતાનાં પ્રાપ્ત કલ્પ કરવાં તેમાં કાંઇ તેને વધુ કર્યું. કહેવાય તેમ નથી પશુ જે મનુષ્યા પાતાનાં પ્રાપ્ત કન્યા પશુ ખરેાબર કરતા નધી તે મનુષ્ય જીવતા છે કે મુએલા તે કહેવું સમજાતું નથી.
ઉચ્ચ કર્તવ્ય કરી જ્વનસાકતા કરવી એ તે વધુ મોટી વાત છે પણ પ્રાપ્ત પ્રત બ્ય તા પ્રથમ અવશ્યમેવ કરવાંજ જોઇએ અને તે કર્યો વિના ઉચ્ચ વ્યની દિશા તરફ ચઢાય તેમ નથી ને ઉચ્ચ ચઢવાને માટે તે પ્રથમ અવષે સ્વીકારવુંજ પડે છે. હવે પ્રાપ્ત તવ્ય કાને કહેવાં તે ઉપર વિચાર સ્વાભાવિક રીતે દેરાશે. મારી સમજ પ્રમાણે તે તેને જવાબ હું ચાર અક્ષરથીજ કહીશ કે લોકીક સમુદાયથી જણાતાં કર્તવ્ય કે જે કરવા તરક
