Atmanand Prakash Pustak 101 Ank 08

Author(s): Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ વર્ષ: ૪ અંક ૮, ૧૫ ઓક્ટોબર ૨૦૦૪]
[૫
નિંદાનું અનોખું શાસ્ત્ર : (બીજાતે તાતા કરીને મોટા થવાનો પ્રયાસ)
–મહેન્દ્ર પુનાતર ધર્મના ધુરંધર ચાર પંડિતો એક જગ્યાએ નારાજ થઈ જાય છે. વ્યાખ્યાન માટે ભેગા થયા હતા. ધર્મની ઊંચી| શ્રીમંતોને સૌ નમસ્કાર કરે છે. મને પણ ઊંચી વાતો થઈ હતી. સદાચાર, સદગુણ, નીતિ થાય છે કે જીવનમાં ધન જરૂરી છે. અહંકારના અને ચારિત્રને જીવનમાં ઉતારવા ભાર મુકાયો | વિરોધમાં મેં ઘણા ભાષણો ઠોક્યાં છે પરંતુ હું હતો. ચર્ચા અને વ્યાખ્યાન પૂરું થયા પછી તેની પાર જઈ શકતો નથી. કાર્યક્રમની સફળતાની વાતો કરતા કરતા તેઓ
નિખાલસતાના માહોલમાં ત્રીજા પંડિતે કહ્યું નિરાંતે બેઠા હતા. નકલી વાતો પતી ગઈ હતી
| તમારી નબળાઈ કરતાં મારી નબળાઈ સાવ જુદી છે. હવે તેઓ અસલી વાત પર આવી ગયા હતા.
હું બ્રહ્મચર્ય પર વ્યાખ્યાન આપું અને લોકોને એક વયોવૃદ્ધ પંડિતે કહ્યું ભાઈઓ આપણે
| સંયમને અનુસરવા અનુરોધ કરું છું પરંતુ હું સતત સૌ માણસો છીએ. દોષો કોનામાં નથી? આપણે
કામ-વાસનાથી પિડિત છું. મને સ્ત્રી સિવાય બીજું કેટલીક બાબતોનો એકરાર કરવો જોઈએ અને કશું દેખાતું નથી. આ બધા ભોગ ભોગવવા પૈસા આપણે તો સૌ મિત્રો જેવા છીએ.
ખૂબ જરૂરી છે. પૈસા વિના બધું નકામું છે. આપણે એકબીજાથી છુપાવવાનું શું? રાત આ પછી આ ત્રણે પંડિતોએ ચોથા પંડિતને દિવસ હું ધનના વિરોધમાં પ્રવચનો આપું છું.] કહ્યું બંધુ હવે તું તારી નબળાઈની કાંઈક વાત કર. પૈસાનો મોહ જતો કરવા લોકોને ઉપદેશ આપું છું| તું તો અમારા કરતા ઉંમરમાં ઘણો નાનો છો. તારી પરંતુ મારી મોટી નબળાઈ ધન છે. ધન પરની| પાસેથી તો ઘણી રસમય વાતો સાંભળવા મળશે. પક્કડ છોડી શકતો નથી. એક પૈસો પણ મારો
ચોથા પંડિતે કહ્યું : મારી નબળાઈની શું ખોવાઈ જાય તો રાતે ઊંઘ આવતી નથી.
વાત કરું. તમને જાણીને આશ્ચર્ય અને ધક્કો પ્રવચન માટે થોડા પૈસા મળે તો મારું મન| પહોંચશે. ત્રણે પંડિતોના કાન સરવા થઈ ગયા. નારાજ થઈ જાય છે. મન કહે છે થોડા વધુ પૈસા ભાઈ બોલી નાખ કશું છુપાવતો નહીં. અમે ભેગા કરી લઉં પછી થોડી નિરાંત થાય. આનાથી|
કોઈને કશું કહેશું નહીં. હું ખૂબ પરેશાન છું.
આ નાના પંડિતે કહ્યું મારી મોટામાં મોટી બીજા પંડિતે કહ્યું ભાઈ તમારી વાત સાચી નબળાઈ એ છે કે મને બીજાની હલકી વાતો છે. મારી મોટી નબળાઈ અહંકાર છે. મને ક્યાંય સાંભળવી ગમે છે. બીજાના દોષો જોવા ગમે છે. આવકાર મળે નહીં, ઊંચા આસને બેસવા મળે| હવે મારે અહીંથી ઉઠવું પડશે. હું અહીં લાંબો નહીં. કોઈ મારી પ્રશંસા કરે નહીં તો મારું મન] સમય બેસી નહીં શકું. મારા પેટમાં કોઈ વાત